Ons Erfdeel. Jaargang 49
(2006)– [tijdschrift] Ons Erfdeel– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 631]
| |
leerd van het Cultureel Verdrag Vlaanderen-Nederland voor de periode 2006-2010. In 1998 werd de commissie voor het eerst geïnstalleerd. Zij moest toezien op de uitvoering van het Cultureel Verdrag Vlaanderen-Nederland, dat in 1995 in Antwerpen door de Nederlandse en de Vlaamse regering (toen geleid door Wim Kok en Luc Vandenbrande) werd ondertekend. Het was zowat het laatste bilaterale culturele akkoord dat Nederland sloot met een ander land. De voorzitters van het eerste uur, de Nederlander Frits Niessen en de Vlaming Hugo Weckx, namen na twee mandaten afscheid in de Beurs van Berlage. Ze worden opgevolgd door Wim van Gelder, commissaris van de koningin in Zeeland, en Herman Balthazar, eregouverneur van Oost-Vlaanderen. In het Verdrag van 1995 spraken Vlaanderen en Nederland af zo nauw mogelijk samen te werken op het gebied van cultuur (beeldende kunsten, muziek, theater, sociaal-cultureel werk, media, ...), onderwijs, wetenschappen en welzijn. Bijzondere aandacht wordt besteed aan de samenwerking in de grensstreek en aan het gezamenlijk optreden in Europa en daarbuiten. De commissie heeft tot taak de Nederlandse en Vlaamse regering te adviseren. Zij kan dat doen op vraag van de regeringen of uit eigen beweging. Sinds 1996 vroegen de bewindslieden het CVN hoogstens een vijftal keer om advies. Het CVN bracht in diezelfde periode meer dan vijftig adviezen uit. Zo adviseerde de commissie over de totstandkoming van BVN, het Beste van Vlaanderen en Nederland, de publieke televisiezender voor Vlamingen en Nederlanders in het buitenland, en over een oude droom: een Vlaams-Nederlands Huis in Brussel. Beide zijn er intussen en floreren. De commissie ging altijd volgens hetzelfde stramien te werk: werkgroepen van deskundigen werden opgericht die de bestaande samenwerking in kaart brachten; conferenties werden georganiseerd die met concrete aanbevelingen kwamen die aan beide overheden werden voorgelegd. Toch beschouwen sommige bewindslieden in Noord en Zuid het CVN nog altijd als een groep ongewenste toeschouwers. De voorbije jaren is er, zonder voorafgaand overleg met het buurland, meermaals ook subsidiëring van een gezamenlijk initiatief of project stopgezet. Zo verliest November Music, een internationaal festival voor actuele muziek in Nederland, Duitsland en Vlaanderen, zijn Vlaamse poot in Gent: de organisatie kreeg wel 50.000 euro van de Vlaamse minister van Cultuur, maar vond dit duidelijk onvoldoende in vergelijking met de vijfmaal hogere Nederlandse steun. CODART, een wereldwijd netwerk van museumcuratoren van Vlaamse en Nederlandse meesters, zag zijn (bescheiden) Vlaamse subsidie stopgezet. Net op een terrein waar de Lage Landen in de hele wereld als een drijvende kracht worden gezien en als een relatieve eenheid, blaast Vlaanderen de samenwerking op. De ‘Vlaamsekunstcollectie’ moet op termijn instaan voor de subsidie, maar krijgt daar voorlopig geen euro voor. De nieuwe Vlaamse CVN-voorzitter Herman Balthazar omschreef in de Beurs van Berlage zijn houding tegenover de Vlaams-Nederlandse samenwerking als die van een voluntaristische nuchterheid. Hij bekende dat hij in 1830 in Brussel misschien op de bres zou hebben gestaan voor het behoud van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, maar dat hij in 2006 een nogal scherp besef heeft van de vele en zelfs toegenomen verschillen tussen Nederland en Vlaanderen. De commissie van het Cultureel Verdrag kan zich in ieder geval al buigen over de Strategienota Nederland van Vlaams minister Geert Bourgeois. De Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken, Ben Bot, en zijn staatssecretaris voor Europese Zaken, Atzo Nicolaï, hebben al positief gereageerd op de Vlaamse nota. Vreemd dat in Koers kiezen. Meer samenhang in het internationaal cultuurbeleid, de brief van 10 mei 2006 aan de Tweede Kamer van dezelfde Nicolaï en Medy van der Laan, staatssecretaris voor Onderwijs, Cultuur en Wetenschap dan weer met geen woord gerept wordt over Vlaanderen. Veel China, Indië, Turkije en Marokko (ook al wil men blijkbaar niet meer horen van prioriteitslanden), ‘maar ook aandacht voor de culturele samenwerking met onze directe buurlanden blijft wenselijk’. Dichterbij komt Vlaanderen niet. We hebben inderdaad behoefte aan voluntarisme én nuchterheid. Het is daarom goed dat de nieuw samengestelde commissie de lijn van de afgetreden commissie voortzet. Luc Devoldere Commissie Cultureel Verdrag Vlaanderen-Nederland, Belliardstraat 15-17, bus 4, B-1040 Brussel, |
|