Ons Erfdeel. Jaargang 37

Gerrit Kouwenaar
afscheid

Er hapert iets, men heeft te veel gerookt, vlucht
kuchend in de boomgaard, najaar ademt

ternauwernood, stil als een bed is dit, het zwijgt
een mond, alleen de slakken op dood hout bewegen

men zou hier willen blijven zitten op een steen
uren of eeuwen lang, terend op een boordevol

achtergebleven beker toen zomer vlees en geest
zich in een hees driestemmig koor even onteeuwigden -

Uit: Een geur van verbrande veren, 1991.