Ons Erfdeel. Jaargang 32

Film

Trouble in Paradise

In de Vlaamse filmgeschiedenis is het nooit gebeurd dat van een cineast in hetzelfde jaar twee films in het bioscoopcircuit terechtkwamen. Het exploot staat van nu af aan op naam van Robbe de Hert. Terwijl Blueberry Hill in Vlaanderen aan een kassuccescarrière begon, geraakte de meer dan een jaar vroeger gedraaide film Trouble in Paradise ook afgewerkt.

In tegenstelling met Blueberry Hill kreeg Trouble in Paradise nauwelijks enige promotie. De film kende ook heel wat produktieproblemen, o.a. ten gevolge van de op zijn minst dubieuze handelswijze van de Amerikaanse co-producent, die niet alleen de Britse filmster Beatie Edney (Highlander, Diary of Mad Old Man) als hoofdactrice opdrong - en dit ten nadele van de Vlaamse actrice Monika Dumon -, maar die bovendien zijn financiële verplichtingen niet nakwam.

Het gevolg was dat deze Belgisch-Nederlandse co-produktie, waarvan de opnames op 10 november 1987 startten, slechts in april 1989 haar première beleefde.

Trouble in Paradise behoort tot de films die politiek engagement aan entertainment koppelen. Onderwerp is de illegale wapenhandel in West-Europa, waarbij zowel politici als gewiekste zakenlui betrokken zijn. De handelspraktijken die in de film worden gedemonstreerd, zijn gebaseerd op reële feiten. Meer zelfs, de zogenaamde zelfmoord van een integer Euro-parlementariër stond al in het script, maanden vooraleer de Westduitse politicus

J. Coultier en de Vlaamse actrice Monika Dumon in ‘Trouble in paradise’ van Robbe De Hert.

[p. 783]

Uwe Barschel in gelijkaardige omstandigheden om het leven kwam. Met andere woorden het fictieve verhaal was in dit geval de realiteit vóór.

Voor alles is Trouble in Paradise echter bedoeld als actiefilm, een verhaal vol politieke, economische en amoureuze intriges. Handige zakenlui, ‘burgers boven alle verdenking’, moeten het opnemen tegen enkele activisten van ‘Redpeace’ en journalisten die bij hun ‘investigative journalism’ hun leven riskeren. De bindingen tussen een Nederlands transportbedrijf en het Amerikaanse Irangate zijn echter zo complex dat de scenarioschrijvers Chiem van Houweninge en Robbe de Hert er niet in slaagden hun filmverhaal duidelijk te structureren. De kijker krijgt zoveel informatie, feiten en personages te verwerken dat hem de tijd ontbreekt om tot een duidelijk inzicht te komen van hoe alles nu eigenlijk in elkaar past.

Daardoor is Trouble in Paradise vooral een demonstratie geworden van De Herts talent als filmmaker. De actiescènes zijn prachtig in beeld gebracht en de talrijke acteurs perfect geregisseerd. De fotografie van Jules van den Steenhoven is grandioos en de montage van Chris Verbiest bijzonder vlot.

Wie van een bioscoopfilm vooral knap in beeld gebrachte suspense- en actiescènes verwacht, komt in deze film behoorlijk aan zijn trekken. In het najaar van 1989 zou de prent opnieuw in roulatie worden gebracht.

Wim de Poorter