Ons Erfdeel. Jaargang 26

Huis, tuin

Dit is het leven, met open deuren
omringd te zijn door gefluister, verdoofd;
dit is het ondefinieerbare, dunne, niet vast te houden
enkelvoudige leven, gekrookt riet,
rokende vlaswiek.
De wind die gaat en komt

en naar niemand vraagt
wiedt in de boomkruinen. Verwachting,
droog hout, daggeruis van water en vuur:
haast leeg huis
dat me beherbergt, het enige.
En hier alleen ben ik overtuigend.

Jacques Hamelink
Uit: Ceremoniële en particuliere madrigalen.