Ons Erfdeel. Jaargang 19

Een Droomspel van August Strindberg.

Waarschijnlijk onder de indruk en onder invloed van de Zweedse opvoering o.r.v. Ingmar Bergman enkele jaren geleden tijdens het Holland Festival, heeft de toneelgroep Globe ‘Een Droomspel’ op het repertoire genomen. Men had gedeeltelijk gebruik gemaakt van de bewerking van Bergman met eigen coupures en de scène-volgorde van Strindberg zelf. Het stuk werd in 1902 voltooid, in een tijd dat de auteur in vele moeilijkheden zat in verband met zijn derde huwelijk met de Noorse aktrice Harriet Bosse. Het liep op een scheiding uit maar toch speelde zij in 1907 bij de première de hoofdrol.

Het stuk is een aaneenschakeling van navrante taferelen waarin het trieste lot van de mens wordt getoond aan het meisje Agnes, de dochter van de oosterse god Indra, op haar tocht door de wereld. Zij wordt gekonfronteerd met de verlangens en teleurstellingen in het leven, o.a.

[p. 285]

Scène uit Een Droompsel van A. Strindberg door Het Zuidelijk Toneel Globe.

van de officier, die tevergeefs uitziet naar zijn geliefde aktrice, met de obsessie rond het lege geheim achter de gesloten deur, met de jeugd-frustraties van de school en de schoolmeester, met het mislukte huwelijk, de blinde dichter en de ellende van de kolensjouwers. ‘Het is geen paradijs. De mensen zijn niet zo slecht maar het systeem. De aarde is niet zuiver, het leven is niet goed.’ Dit zijn enkele trieste gedachten die Indra's dochter mee terugneemt als ze uit de mensenwereld stapt en terugkeert naar haar vader.

In deze voorstelling voltrok zich het gebeuren als in een glazen bol in een beperkte ruimte die werd afgesloten door een bolvormig, doorzichtig, tulen gordijn. In het begin loopt het meisje buiten de bol om, treedt binnen en op het einde loopt zij er weer uit. De bizarre droom is dan ten einde.

Deze Globe-voorstelling was kwa spel en regiebeeld indringend met de beperkte middelen die men gebruikte. De meest nog jonge akteurs en aktrices wisten de soms absurde sfeer goed over te brengen.

Piet Simons