Shakespeare, eenmaal-andermaal.
De opvoering van ‘Romeo en Julia’ door het Stadstoneel Rotterdam, dit seizoen, onder regie van Rene Lobo, is een levendig soms grappig spring- en vechtspel. De jongens hadden, zoals het programmaboekje aangeeft ‘de degens los in de schede’, dat dit alles zich afspeelde ‘in de hete julimaand’, valt je minder op, want men springt en rent er lustig op los, als in een bedrijvig cirkus, met soms wat clowneske, kluchtige aanzetten van de voedster (Hetty Verhoogt), de vader van Julia (Rudi van Vlaanderen), broeder Lorenzo (Pieter Lutz) en stotterende muzikanten. De tragedie van de
Scène uit Leer om Leer van W. Shakespear (Het Zuidelijk Toneel Globe.)
twee ongelukkige geliefden zit pas helemaal in de staart als er al bijna drie lijken op de grond liggen. Deze slotscène vond ik ondanks de bedenkingen rond de toen al gevloerde rivalen, bijzonder goed, daar brak even de tragedie door. Overigens was de regie van de beroemde balkonscène wat mager, maar dat lag misschien ook wel aan het dekor dat funktioneel was uitgekiend: een vaste, open doorkijkruimte met zuiltjes die met gordijnen kon worden afgesloten; de diverse episoden van het stuk konden zo vlot worden afgewerkt. De kostumering (evenals het dekor van Jan Kieboom) was voortreffelijk. Maar het geheel bleef balanceren op de snede van woordenpraal die zo maar vlot over de hoofden van de toeschouwers werd weggestrooid en knappe schijngevechten.
Op zich is elke poging om ouder toneel naar een modern publiek te brengen in een nieuwe uitmonstering wel toe te juichen, maar deze opvoering was mij toch te springerig. Het leek mij meer een soort musical waarin niet werd gezongen. De achtergrondmuziek en het gefloten deuntje in de leegte van Bernard van Beurden deed het wel en ook schermmeester Cor v.d. Valk had eer van zijn werk.
Heel anders van opzet en uitwerking was het stuk van Shakespeare ‘Leer om Leer’ in de vertaling van Pé Hawinkels, opgevoerd door de toneelgroep Globe onder regie van Derek Goldby. Hier had men de modernisering gezocht in een soort Brechtiaanse enscenering die het over het algemeen goed deed.
Het drama geeft de geschiedenis van een soort politiestaat tijdens het tijdelijk bewind van een regent, waarbij de puriteinse wetgeving streng wordt doorgevoerd
Auteursrechtelijk beschermd