Ons Erfdeel. Jaargang 18

heuvelmeer

Zijn deze heuvels niet mijn huid,
en is dit water niet mijn geest,
die helder, zonder diepte, sluit
om dit krap eiland van mijn ziel,
die een stuk oerwoud is geweest,
dat uit een vlucht van hemels viel,
maar door de mensen is betreden;
waarin bemind is en geleden,
waarin gebeden is tot goden
en wortels van mijn tederheden
zich voeden uit geliefde doden? (18)