guido gezelle
dien avond en die roze
'k Heb menig menig uur bij u
en nooit en heeft een uur met u
me een enklen stond verdroten.
'k Heb menig menig blom voor u
en, lijk een bie, met u, met u,
maar nooit een uur zo lief met u,
maar nooit een uur zo droef om u,
wanneer ik scheiden moste,
als de uur wanneer ik dicht bij u,
u spreken hoorde en sprak tot u
Noch nooit een blom zo schoon, van u
gezocht, geplukt, gelezen,
als die dien avond blonk op u,
ofschoon, zo wel voor mij als u,
- wie zal dit kwaad genezen? -
een uur bij mij, een uur bij u
niet lang een uur mag wezen;
ofschoon voor mij, ofschoon voor u,
die roze, al was 't een roos van u,
niet lang een roos mocht wezen,
toch lang bewaart, dit zeg ik u,
't en ware ik 't al verloze,
mijn hert drie dierbre beelden: u,
dien avond - en - die roze!
the evening and the rose
translated by christine d'haen.
I've many, many an hour with you
been living and been loving
and never has an hour with you
been for one instant irking.
I've many, many a flower to you
and like a bee with you, with you
the honey from it looted;
but never an hour so dear with you,
but never an hour so sorrowful
while leaving was ensuing,
as the hour when so near to you
that evening, with you seated,
I heard you speak and spoke to you
what our souls conceived.
Nor was a flower so beautiful
elected, plucked, received,
as that unbroken blew on you
and might be mine that evening.
Although, for me as well as you
- for who will heal this ailing -
an hour with me, an hour with you
not long an hour remained;
although for me, although for you,
the rose, and yet a rose of you,
not long might be a-blowing,
yet long will guard, I vow to you,
my heart three dearest beings: you,
the evening and this rose.
|
|