Bertolt Brecht: Moeder Courage en haar kinderen.
Een hel met neon-lampen verlicht toneel, over heel de lengte een wit gordijn met daarop geprojekteerd de bekende gravure uit de dertigjarige oorlog van Callot, voorstellende een grote boom waaraan reeds vele slachtoffers bengelen met tegen een van de takken een ladder waarop een monnik een man die wordt opgeknoopt nog een kruisbeeld voorhoudt, en het gordijn terzijde geschoven een open ruimte met daarin een proviandwagen met figuren rond een stoere sterke vrouw, aldus de enscenering van bovengenoemd stuk bij de Nederlandse Comedie. In vele korte episoden volgen wij de droeve tocht van moeder Courage en haar kinderen achter de legers aan door Duitsland tijdens de dertigjarige oorlog. Slachtoffer van haar eigen zakelijke ambities ziet zij haar kinderen omkomen tijdens het ruw geweld en de totale slachting van de oorlog. Het is duidelijk een anti-oorlog-stuk en daarom ook in deze tijd helaas nog aktueel. Ank van der Moer vertolkte de rol van moeder Courage en ofschoon ze deze figuur zeer suggestief gestalte gaf, schoot haar stem vooral in de songs jammerlijk te kort. De mooiste vertolking bracht ongetwijfeld Marja Habraken in de rol van het stomme meisje Katrien, de dochter van moeder Courage. Aanvankelijk kwam het stuk wat matig op gang, traag en moeizaan, maar later waren er boeiende scenes, met als hoogtepunten de episode waarin Courage als maar talmt om het geld te geven om haar gevangen genomen zoon te redden, die dan ook het slachtoffer wordt van haar aarzeling, en het tafereel waarin Katrien op het dak van een boerderij de trommel roert om de mensen in de verder gelegen stad te waarschuwen voor de vijand, een daad die ze met de dood moet bekopen.