Prometheus.
Bovengenoemde tocht naar Amsterdam, tot meerdere eer en glorie van het toneel, eindigde in Carré waar in verband met het Holland-Festival de opvoering plaats vond van Prometheus van Aischylos onder regie en koreografie van Erik Vos. Ook in Amerika heeft deze zeer bekwame regisseur dit voorheen weinig of niet gespeeld drama gebracht. Hij heeft er een zeer boeiende en knappe enscenering van gemaakt. In de piste van het Carré teater stond massaal opgericht de rotspiek waar op een verhoog Prometheus werd vastgekluisterd. De rebel tegen de tiranieke Zeus lijdt onmetelijk maar blijft onvermurwbaar als de held voor vrijheid en menselijk geluk. Het koor in ritmisch stem- en gebarenspel onderlijnt, beklaagt en bezingt de ellende en de grootheid van de titaan. In de figuur van de waanzinnige, diep geteisterde, hoorndragende maagd lo wordt de vrouwelijke doublure getekend van het onder bruut geweld en machtswellust terneergeslagen schepsel, dat de doem van slachtoffer met zich meedraagt. Haar tocht en uiteindelijke verlossing wordt voorspeld door de geboeide Prometheus. Deze wrede myte krijgt in muziek, beweging en tekst gestalte, waarbij ook dekor, belichting en kostumering met maskers een zeer belangrijke rol spelen. Naast het bijzondere ensemble spel van het koor moet geroemd worden het voortreffelijk akteren van André van den Heuvel als Prometheus. Zonder holle patetiek, afwisselend ingehouden en bewogen, wist hij de gekwelde maar vastberaden titaan uit te beelden. Of de toeschouwers er geëngageerd bij betrokken raakten, durf ik te betwijfelen, maar dat neemt niet weg dat het een grootse toneelmanifestatie was waarbij de grijze myte dramatisch overkwam.
Piet Simons
Auteursrechtelijk beschermd