In de rand
Het is nu bijna twintig jaar dat wij trachten tot een steeds nauwer en uitgebreider kulturele samenwerking met de Vlamingen in Frankrijk te komen. Veel is ten goede veranderd, veel meer blijft nog te doen. Eigenlijk zijn er mensen te weinig om alles aan te pakken wat kan verwezenlijkt worden. Zijn zij er werkelijk niet? Wij menen dat wij ze niet kennen en zij zich uit bescheidenheid op de achtergrond houden.
Daarom dit verzoek aan onze jonge lezers, dat meteen een beroep is op hun gaven van geest en hart.
Er zijn waarden die onherstelbaar verloren kunnen gaan, als ze op een bepaald ogenblik niet gered worden. Zulk een waarde is de Nederlandse kultuur in Frans- of Zuid-Vlaanderen. Een verwaarloosde kans komt zelden terug - in dit geval zeker nooit.
Wij hebben in Vlaanderen en Nederland duizenden studenten aan de universiteiten, tienduizenden leerlingen in het middelbaar en hoger onderwijs. Is het niet mogelijk dat enigen onder hen, per universiteit of per school, een kleine kring oprichten, waarvan de leden bereid zijn iets voor Nederland in Frankrijk te doen?
Wat kunnen zij doen?
1. | Een maandelijkse vergadering houden, waarop de zaak van Frans-Vlaanderen degelijk bestudeerd wordt; |
2. | Tenminste eens in het jaar een kultuurdag, te Waregem, Breda, Ekelsbeke, of een andere ontmoeting met Frans-Vlamingen bijwonen; |
3. | In kontakt treden met studenten aan de Rijselse universiteiten of leerlingen van een der bestaande Nederlandse kursussen, om tot vaste betrekkingen te komen; |
4. | Medewerken met alle passende initiatieven, ervaring opdoen, mensen leren kennen, die aanwinst door het leven mededragen en er gebruik van maken om met hetzelfde doel voor ogen verder te werken, met idealisme en werkelijkheidszin; |
5. | Op die manier zorgen dat ons werk bestendigd wordt voor Nederland in Frankrijk en tot blijvende resultaten voert. |
Wat zal daarvoor hun beloning zijn?
Geen andere dan de voldoening zich eerlijk en edelmoedig te hebben ingespannen voor een zaak die goed en schoon is.
André Demedts