Ons Erfdeel. Jaargang 8

[p. 65]

‘Paradise regained’

De zon en de zee springen bliksemend open:
waaiers van vuur en zij;
langs blauwe bergen van den morgen
scheert de wind als een antilope
voorbij.

zwervende tussen fonteinen van licht
en langs de stralende pleinen van 't water,
voer ik een blonde vrouw aan mijn zij,
die zorgeloos zingt langs het eeuwige water

een held're, verruk'lijk-meeslepende wijs:

‘het schip van den wind ligt gereed voor de reis,
de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen,
de morgen en nacht twee blauwe matrozenwij
gaan terug naar 't paradijs.’

HENDRIK MARSMAN
(uit ‘Verzameld Werk’ 1960)

‘Paradise regained’

Le Soleil et la Mer par bonds étincelants galopent:
éventail de soie et de feu;
au long des coteaux bleus de l'aube
le vent file, ainsi qu'une antilope
se sauve...

Au travers des fontaines de lumière,
au bord des ronds-points auréolés de l'onde,
je guide à mes côtés une naïade blonde
qui chante et, sans souci, par les eaux sans âge, erre.

Et me captive et me ravit la mélodie:

‘Va, nef du Vent, fendre les flots.
Lune et soleil sont des roses de givre,
Matin et Nuit sont deux bleus matelots...
Ensemble, vite, au Paradis... y vivre!’

HENDRIK MARSMAN
(Transposé par André Piot)