De Noordstar. Jaargang 3

[p. 285]

Aen myn meisje.

Ryzig, tenger zyn uw leden,
Poezlig is uw fyne hand,
Alverslindend zyn uwe oogen
Door het vuer dat in hun brandt;

Glad en blozend zyn uw wangen,
Rank en tenger is uw voet;
En als gitzwart zyn uw lokken,
Toovrend is uws boezems gloed.

Frisch en rozig zyn uw lippen,
Als het roozig morgenrood;
Gy zyt schoon, ô meisje, als Venus
Wen zy uit de baren sproot.

Doch 't is niet het zien dier schoonheid
Dat myn ziel betooverd heeft,
't Is niet by het zien uws lichaems
Dat myn minnend harte beeft.

[p. 286]

 

Maer wanneer uw tengre leden,

 

In uw zwiergen silfengang,

 

Zich betooverend bewegen,

 

Dan, dan klopt het hart my bang;

 

 

 

Maer wanneer uw fyne vingren

 

Zachtjes rusten in myn hand

 

En uw' ziel straelt uit uwe oogen,

 

Dan, dan vliegt myn ziel in brand;

 

 

 

Maer wanneer uw frische wangen

 

En uw roozenkleurge mond

 

Op myn mond en wangen rusten,

 

Dan voel ik myn ziel gewond;

 

 

 

Maer wanneer uw zwarte lokken

 

Slingren om myn brandend brein

 

En den gloed myns hoofds verkoelen,

 

Dan voel ik my zalig zyn!

 

 

 

Maer wanneer uw maegdenboezem

 

Hygend op myn boezem drukt

 

En onz' zuchten zich versmelten,

 

Dan, dan voel ik my verrukt!

 

 

 

p.f.v.k.