De Noordstar. Jaargang 3

[p. 188]

Avonddeuntje.

Kom, Lina, myn lieve,
Kom, de avond is daer;
Het maentje schynt weder
Zoo kuisch en zoo klaer.
Het beekje bruischt zachtjes
En 't windje fluit zoel;
De nachtegael zingt weêr
Met minnend gevoel.

Het boschje is nu eenzaem,
Niets stoort er ons min
Waer blyft ge, wat toeft ge,
Ik wacht u, vriendin!
Dees stond is zoo zalig,
Voor 't harte dat lieft
En heelt al het leed dat
De ziele doorgrieft.

Onz' kusjes en koosjes
Zyn zuiver en zoet;
En doen aen onz' liefde,
ô Lina, zoo goed.
Kom weêr aen myn zyde,
ô Meisje zoo teêr!
Uw aenzyn is 't leven,
Vertoef toch niet meer!

emm. rosseels.

1841.