De Noordstar. Jaargang 2

[p. 236]

Grafkransje
Aen de nagedachtenis myner nichte jonkvrouwe C.J.P.S.....

Treurt, ô broedren, zustren treurt,

Stort uw tranen neêr

Op het nydig, kille graf:

Zuster is niet meer!

Ze is niet meer die lieveling!

's Vaders troost en vreugd,

De echo van haer moeders hart,

't Beeld der eêlste deugd!

Even als de schoonste bloem,

't Sieraed van den hof,

Door den storm wordt afgerukt

En verdort in 't stof:

Even werd zy door den dood,

In haer lente tyd,

Van uw harte ook afgerukt;

En naer 't graf geleid!

ô Gewis! haer ziele was

Al te rein en schoon,

Voor het aerdsche tranendal

D'hemel was haer woon!

[p. 237]

 

Engel! ja, daer zingt gy reeds,

 

In der maegden koor!

 

En uw lieve teedre stem,

 

Klinkt Gods wooning door.

 

 

 

Deelend in der heilgen vreugd,

 

Slaet ge nu het oog,

 

Op het aerdsche neder, en

 

Wenkt ons naer omhoog!...

 

 

 

Ach! eens zullen wy by God

 

Ligt u wederzien!

 

Dan zult ge ons den pallemtak

 

Der Godzaelgen biën!

 

 

 

Zacht rust hier uw kilgebeent,

 

In den schoot der aerd'!

 

Lang, ja, blyve uw dierbre naem,

 

In ons hart bewaerd.

 

 

 

emm. rosseels.

1 April 1841.