De Noordstar. Jaargang 2

[p. 38]

Toonkunde.

Het is slechts drie jaren geleden dat een jong toonkundig liefhebber onzer stad het gedacht opvattede eene maetschappy te vormen, welke in navolging van die des beroemden Strauss, het antwerpsch publiek met de voortbrengsels der duitsche school zou hebben bekend gemaekt. Dit is de oorsprong der Antwerpsche Maetschappy Orfeus; en die yverige muzykoefenaer is de heer B. Isenbaert.

Het is genoeg bekend met welken buitengewoonen byval de eerste pooging dezer Maetschappy werd bekroond; doch nimmer zou men hebben durven verhopen dat zy op zoo korten tyd, eenen voortgang zou gemaekt hebben, als dien waervan zy proeve gegeven heeft by haer Concert van den 12 December laestleden. De Ouvertures van Reisiger en van Weber zyn uitgevoerd geworden met eene gelykheid en eene juistheid die wy nog nergens aengetroffen hebben: dit laetste stuk byzonder waerin de Componist alle moeyelykheden schynt te hebben verzameld om des te beter den breeden en statigen zang van het engelsch volklied: God save the king, te doen vooruitkomen, is met verukking en vervoering afgelegd. De toejuichingen hebben dan ook niet ontbroken en het handgeklap der aenhoorders heeft genoeg hunne tevredenheid te kennen gegeven. Dezelfde goede uitvoering is alnog gebleken in de Walzer van Strauss, Lanner en van den bestierder der maetschappy, den heere B. Isenbaert. In het stuk van dien laetste, ter gelegenheid der feesten van Rubens geschreven en uit dien hoofde den tytel van: hulde aen Rubens dragende, heeft de heer Isenbaert ons eene nieuwe proeve zyner ryke inbeelding gegeven. De zang is steeds aengenaem en vol harmony en de aeneenschakeling der onderscheidene deelen laet niets te wenschen.

Wanneer wy dus den buitengewoonen voortgang van het orkest gezien hebben, heeft zich een gedacht aen onzen geest opgedaen, en wy hebben aen ons zelven gevraegd, waerom de

[p. 39]

Maetschappy Orfeus, die zoo vele uitstekende toonkundige liefhebberen bezit, zoo als de heeren J. Servais, (1^ste fluit) de heer Angelle, (1^ste clarinet) de heer Houben en meer anderen, ook geene muzykstukken geeft waerin solo's zouden voorkomen voor een dier heeren geschikt. Dit zou voorzeker een buitengewoon goed kunnen te wege brengen en mogelyk kunstenaers doen kennen welkers talent alsnu in het midden des orkests, om zoo te zeggen, begraven blyft? Wy hopen dat het bestuer daer eens zal aen denken.

Nu blyft er ons nog over de zangers te spreken: edoch wat kunnen wy er van zeggen? een woord, een enkelwoord, en dit is: goed, voortreffelyk!.. Zeggen dat de heer Van Bredael eene schoone bas-stem bezit, en dat hy zich met eer uit eene moeilyke stap heeft gered, - dat de heer Fr. Kenis de aria van Gemma di Vergy met smaek en gevoel gezongen heeft, dat de heeren Loriers, Delahaye, Lambrechts den lof van alle ware kenners verdiend hebben; dat de Kooren, die sints een jaer, in getal verdubbeld zyn, den algemeenen gang der maetschappy gevolgd hebben. - Dit alles is het oordeel herhalen dat reeds door alle de toehoorders uitgesproken is en aen hetwelk wy ons volgaerne vereenigen.

Dit Concert welk door het puik der hooge standen onzer stad bygewoond werd, was ook met de tegenwoordigheid van eenige leden van het stedelyk bestuer vereerd. Wy zullen zoo stoutmoedig zyn aen die heeren te doen herinneren dat in den jare 1830 eene zilveren lier aen het genootschap der groote Harmony, van stads wege is geschonken geweest. Zou de maetschappy van Orfeus, welke op hare banier heeft geschreven; ‘Kunst en Menschlievenheid.’ Ook geene aenmoediging of belooning verdienen? Voorzeker, en wy zyn ook in het volle vertrouwen dat het stedelyk bestuer niet zal nalaten eene openbare blyk van hare toegenegenheid te geven. Intusschen raden wy onze yverige liefhebbers met moed en vertrouwen voorttegaen; want dan zelfs, wanneer hun geene belooning werd toegekend, zullen nogtans de toejuichingen van het publiek hun nooit ontbreken.

DE REDACTIE.