Noordnederlandse Historiebijbel

[3]

Nabugodonosor die lach

[fol. 209ra]

op een tijt ende sliep ende sach enen droem. Hem docht dat hi een boem sach die hoech was totten hemel. Ende die telgen reycten over al aertrijc. Ende an den boem hinc menigerhande spijs. Ende op die telgen saten die vogelen. Ende onder dien boem liepen alle die beesten. Ende al dat levet nam daer spise van dien boem. Doe quam die heilige waker van den hemel ende seide: "Houwet den boem die telgen of." Doe vlogen alle die vogelen wech ende die beesten liepen te woude waert. Doe seide die waker: "Sijn saet sel in der aerden bliven. Ende sijn deel sel wesen mitten dieren ende sel gras eten ende verkeren in een beest tot seven tiden toe, totdat hi kent dat die levende God macht hevet dat conincrijc der aerden te geven wie Hi wil."

Doe Danyel den droem verstaen hadde, doe was hi bedroeft, want hi meende den coninc. Doe seide Danyel: "Here coninc, gi sijt den boem, want u macht strect verre. Ende voel worter onder u gevoet. Ende die sentencie die God uutgaf, die altoes waect, die sel over u gaen, want gi selt worden gelijc een beest ende uut den menschen geset worden ende gras eten gelijc enen beest, totdat seven jaer geleden sijn ende gi kent dat God macht hevet over alle die werelt. Ende u saet sel in der aerden bliven. Dat is: gi selt weder machtich

[fol. 209rb]

worden in u rijc. Mer doet minen raet. God sel u genade doen. Aenbeet den aelmachtigen God ende geeft aelmissen voir u sonden. God sel uwer ontfarmen."

Mer Nabugodonosor en achte op die woerden niet. Over een jaer daerna doe ghinc die coninc Nabugodonosor wanderen in sijn sael ende sprac uut hovaerdien ende seide: "Is dit niet Babilonien, die stede die ic mit mijnre mogentheit ende mit mijnre rijcheit gemaect hebbe?" Doe sprac daer een stemme ende seide: "Nabugodonosor, dijn rijc sel van u genomen worden. Ende du sals gras eten mit den beesten." Rechtevoert wort hi gescepen als een beest, voir als een os ende after als een leeu. Ende hi verloes sijn sprake. Ende sijn haer wort grijs gelijc enen wolf ende sijn nagelen gelijc als arensclaeuwen. Hi was geset in der wildernisse ende at gras mit den beesten.

Menich mensche ghinc uut om hem te besien, mer Danyel die bat an onsen Here God voir hem, sodat die seven jaren verwandelt worden in seven maenden. Ende dan was hi 40 dagen in die beestelicheit ende dan hadde hi 40 dagen verstant als een mensche. Ende dan screyde hi also seer

[fol. 209va]

dat sijn ogen also roet waren als raeu vleis. Doe die seven maenden geleden waren, doe hielt hem Daniel al heymelic besloten ende leefde na Daniels rade. Ende die coninc en at geen broet noch vleis, noch en dranc geen wijn, mer hi at cruden also als hem Danyel riet. Ende hi leefde die seven jaer in groter penitencien. Ende binnen die seven jaren so waren daer seven rechters geset int lant van Babilonien die dat lant regierden.

Ende Nabugodonosor die hadde twee kinderen. Die een hiet Nabugodonosor ende die ander hiet Elmeradach. Doe die coninc Nabugodonosor onwetende was ende verborgen was, doe dede die joncste soen voel quaets ende overdaets in den lande over den volc. Ende die heren die dat lant regierden, die en mochten hem dat niet benemen. Mer doe die seven jaren ommegecomen waren, doe wort die coninc Nabugodonosor gesont ende wetende ende machtich al sijnre leden ende verstandel van sinnen. Ende hi bekende dat die hemelsche God Here was boven alle die heren der werelt. Ende hi dancte ende lovede God. Ende hi wort also machtich coninc

[fol. 209vb]

als hi tevoren was. Ende doe claechde hem dat volc over sinen joncsten soen Elmeradach van die overdaet die hi gedaen hadde. Doe wort Nabugodonosor toornich ende vinc sinen joncsten soen ende dede hem sluten in een kercker bi Yeconyas, die coninc van Jherusalem. Ende die coninc woude Daniel erfnaem maken van sinen rijc, mer Danyel en woude dat conincrijc niet hebben. Ende daerna doe starf die coninc Nabugodonosor.