Noordnederlandse Historiebijbel

[11]

Doe reysde Thobias mit sinen gesin, mit sijn beesten ende mit sijn wagenen tot Nynyve waert. Ende op den elften dach doe quamen si ten halven wege. Doe seide die engel: "Thobias, brueder, gi weet wel hoe gi u vader hebt gelaten in droefheden. Est u lief, so laet ons voirgaen ende laet u wijf mit den gesin ende mitten beesten navolgen." Ende doe si des eens waren, doe seide Raphael tot Thobias: "Neemt mit u die galle van den vis, want gi selter te doen hebben." Doe nam Thobias die galle ende si ghinghen. Ende Anna, sijn moeder, sat alle dage bi den wege op enen berch, om\dat

[fol. 203vb]

si verre mocht sien. Ende doe si van verre hem sach comen ende hem bekende, doe ghinc si haestelic ende brocht die mare haren man ende seide: "Thobias, u soen, comt."

Ende doe si ter stat naecten, doe seide Raphael: "Thobias, also vroech als gi in uwes vaders huys coemt, rechtevoert anbeet uwen Heer, uwen God, ende loeft ende danct ende benediet Hem. Ende dan gaet tot uwen vader ende kust hem. Ende dan smeert van der gallen op sijn ogen. Ende dan sel hi siende worden."

Doe si bi der stede quamen, doe liep die hont voir die mit hem geweest hadde, ende wispelstaerte ende verblide hem, recht als een bode die guede mare brenget. Doe stont die vader al blinde lanc op ende wort van enen kinde sinen soen jegen geleet. Doe hi bi sinen soen quam, doe nam hem die vader in sinen armen ende custe hem ende Anna, sijn moeder, mede. Ende si screyden van blijscappen. Doe si int huys quamen, doe spraken si haer gebet ende dancten ende loefden Gode. Daerna doe ghinghen si tesamen sitten.

Doe nam Thobias die galle van den vischs ende streect op sijns vaders ogen. Ende doe sat hi omtrent een half ure lanc. Doe begonste een vellekijn uut sinen ogen te comen gelijc ene vlyes van enen ey. Doe nam Thobias dat vellekijn ende toecht uut sinen

[fol. 204ra]

ogen. Ende rechtevoert wort hi siende.

Ende doe dancte hi ende loefde Gode ende glorificeerde Gode. Hi ende sijn wijf ende alle die hem kenden, die dancten Gode. Ende Thobias seide: "Ic ghebenedie Di, Here God van Ysrahel, want Gi mi hebt gecastiet ende weder gesont gemaect. Ende ic sie minen soen Thobias."

Ende daerna over seven dagen doe quam Sara, sijns soens wijf, ende al dat gesin gesont ende brochten die beesten ende dat ymboel ende dat gelt dat hi van Gabelus ontfangen hadde. Ende doe vertoech hi sijn ouderen alle die weldaet Gods die hem gedaen was overmits den man die hem geleet hadde. Ende Achor ende Nabath, Thobias neven, die quamen tot Thobias ende waren blide mit hem van alle der guedertierenheit die God hem gedaen hadde. Ende si worscapten seven dagen lanc in vroechden.