Noordnederlandse Historiebijbel
(1998)–Anoniem Noordnederlandse Historiebijbel– Auteursrechtelijk beschermd
[Folio 136vb]
| |
arm. Die rike hadde voel scapen ende ossen. Ende dien armen en hadde niet dan een cleyn scaeptgen; dat voede hi ende wies op mit sinen kinderen ende at mede van sinen brode ende dranc uut sinen kelc ende sliep in sinen scoet. Ende het was bi hem gelijc sijn dochter. Doe quam daer een pelgrim tot den rike man ende geerde te eten van sinen scaepen ende van sijn ossen. Ende die rike man maecte een worscap ende nam den armen man sijn scaeptgin ende bereide die mensche die tot hem quam, spijs." Doe David dat hoerde, doe wort hi seer toornich ende seide tot Nathan: "Leeft God, die man die dat gedaen heeft, die sel sterven. Ende dat scaep sel hi viervout betalen." Doe seide Nathan tot David: "Here coninc, gi sijt die man die dat gedaen heeft. Hoert wat God van Ysrahel tot u seit: God die salfde u coninc van Ysrahel ende bescermde u van Sauls handen. Ende Hi heeft u dat huys des heren gegeven ende voel wiven tot uwen wille. Ende Hi heeft u here gemaect van Ysrahel ende van Juda. Ende waer u dit te cleyn, noch soude Hi u meerre maken. Waerom versmae gi die woerden Gods ende doet quaet in sijn jegenwoerdicheit? Gi hebt den ridder Uryas verslegen ende hebt sijn wijf genomen. Omdat gi dat gedaen hebt, | |
[Folio 137ra]
| |
soe en sel dat swaert van uwen huse niet gehaelt worden. Omdat gi Uryas wijf genomen hebt, daerom seit God, Hi sel quaet op u huys verwrecken. Ende Hi sel uwen wiven voir uwen ogen uwen naesten geven. Ende die sellen mit uwen wiven slapen int openbaer. Ende gi hebt die sonden verborgen, mer ic selt al Ysrahel openbaren." Doe versuchtede David ende seide tot Nathan: "Ic hebbe grote sonde gedaen voir God." Ende David ghinc sitten in der asschen ende leide assche op sijn hoeft ende screyde bitterlic ende sprac dien psalm ende seide: Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam. Here, ontfermt mijns na uwer groter ontfermherticheit. Ende na voelheit uwer ontfermenisse so doet of mijn quaetheit. Ende voertan dwaet mi van mijnre quaetheit ende reynicht mi van minen sonden. Ende voirt sprac David dien psalm al uut. Ende God sach Davids tranen an ende sijn berou. Ende doe seide Nathan tot David: "God hevet u sonden verstelt. Gi en selt niet sterven, mer dat kint dat u geboren sel worden, dat sel den doot sterven." Ende doe ghinc Nathan thuyswaert. Doe sprac David dien psalm: Beati quorum remisse sunt iniquitates et quorum tecta sunt peccata. | |
[Folio 137rb]
| |
Salich sijn diegene die haer quaetheit vergeven is ende haer sonden bedect sijn. Ende dien psalm al uut. Doe dat kint geboren was, doe vastede David ende screyde ende lach opter aerden ende bat voer dat kint, dat het leven most, ende voir sijn sonden ende seide dien psalm: Domine, exaudi oracionem meam. Et clamor meus ad te veniat. Here, verhoert mijn gebet. Ende mijn ropen come totti. Niet en keert U aensicht van my. In wat dagen dat ic worde bedroeft, so neicht u oren tot mi. Ende dien psalm al uut. Doe David dus opter aerden lach ende screyde, doe quamen die princen van sinen huse ende baden hem dat hi opstonde van der aerden, opdat hi wat eten mocht. Ende David en woude niet eten. Ende op den sevenden dach doe starf dat kint. Ende nyement en dorstet David seggen dat dat kint doot was, want si seiden: "Doe dat noch levede ende wi hem toespraken, doe en woude hi ons niet andwoerden. Ende of wi nu seiden: `U kint is doot,' so soude hi hem noch meer verslaen ende bedroven." Doe David sach dat sijn gesin lusterden, doe vraechde hi of dat kint doot was. Doe seide dat gesin: "Ja." Doe | |
[Folio 137va]
| |
rechte hem David op ende seide desen psalm: Exaltabo te, Domine, quoniam suscepisti me; nec delectasti inimicos meos super me. Here, ic sel U verhogen, want Gi hebt mi ontfangen, ende mijn vianden en hebt Gi niet lustich gemaect over mi. Ende dien psalm al uut. Doe ghinc David ende wies hem ende salfde hem ende wandelde sijn clederen ende ghinc in die tabarnakel ende anbat daer God. Ende doe ghinc hi in sijn huys ende geboet dat men hem spijs voersetten soude: hi woude eten. Doe seide sijn gesin: "Wat beduyt dit? Doe dat kint levede, vastede gi ende doe screyde gi. Ende nu dat kint doot is, nu stae gi op van den rouwe ende wilt eten." Doe seide David: "Doe dat kint levede, doe vastede ic ende doe screyde ic, op avontueren of God dat kint hadde willen laten leven. Ende nu dat kint doot is, waerom soude ic nu vasten, want ic en mach dat kint niet wederropen? Ic sel dat kint volgen. Ende dat kint en sel niet wederkeren ende comen tot mi." Ende doe troestede David Barsabee, sijn wijf, ende sliep bi haer ende wan een kint an haer ende brocht enen soen ter werelt ende noemde die Salomon. | |
[Folio 137vb]
| |
Ende God die minde dat kint. Ende David gaf dat kint Nathan, die propheet, te bewaren. Doe lach noch Joab voer Rabbath int lant van Ammon ende vacht jegen hem. Ende si hadden gebrec waters. Doe ontboet Joab David dat hi comen soude mit een deel volcs ende winnen die stede, opdat men hem die eer gaef. Doe vergaderde David een deel volcs ende toech voir Rabbath ende David want. Ende hi nam des conincs croen, die seer costelic was, ende maecte hemselven daer een croen of. Ende doe destrueerde hi die stede. Ende David wan ende destrueerde alle die steden die in Ammon waren. Ende doe toech David mit al sijn volc in Jherusalem. |
|