Noordnederlandse Historiebijbel

7 capittel

Doe coninc David sat in sijnre machten mit rusten in sijn huse van al sinen vianden, doe maecte hi

[fol. 134ra]

desen psalm, omdatten die levyten singen souden ten love Gods: Exultate, justi, in Domino; rectos decet collaudacio. Gi gerechtighe, vervroecht u in den Heer; gi gerechtige betaemt Gode te loven. Ende dien psalm voirt uut.

Doe David dus rustelic sat in sijn huse, doe seide hi tot Natan, die propheet: "Nathan, gi siet dat ic hier woen in een huys van cederhout gemaect ende scoen vercyert. Ende die arke Gods staet in een tent, gedect mit vellen." Doe seide Nathan: "Here coninc, doet dat gi wilt, want God is mit u."

Ende des nachts doe sprac God tot Nathan ende seide: "Gaet tot David, mijn knecht, ende seg hem die woerden die Ic tot u spreeck, dat hi Mi geen huse en sel maken in te wesen, want Ic en heb in geen huse gewoent. Seer Ic die kinder van Ysrahel uut Egipten lede, so heb Ic in tabarnaculen ende in tenten gewandert. Daerom, segt tot David dat Ic hem nam uter weyden, daer hi die scapen wachte ende maecte hem heer over al mijn volc van Ysrahel. Ende Ic hebbe mit hem geweest in al sinen wegen. Ende Ic heb sijn vianden voer sinen aensicht verslegen ende heb sinen naem vermeerret boven allen namen der aerden. Ende segt hem: Als hi doot is,

[fol. 134rb]

so sel Ic verkyesen enen van sinen kinderen. Die sel my een huys maken. Ende Ic sel sijn rijc an hem vestigen. Ende Ic sel hem een vader wesen ende hi sel Mi een kint wesen. Est dat hi wat quaets doet, Ic sel hem mit mijn roede castien. Mer mijn ontfermicheit en sel Ic niet van hem halen, gelijc dat icse van Saul haelde. Ende Davids huus ende sijns soens huus dat sel mi getrouwe wesen." Doe ghinc Nathan tot David ende seide hem al dat God tot hem geseit hadde.

Doe was David verblijt dat een van sinen kinderen na hem sijn rijc besitten soude ende ghinc in die tabarnakel voir Gode ende dancte ende loefde Gode, als dat capittel uutwijst.

Doe maecte David dien psalm: Memento, Domine, David et omnis mansuetudinis eius. Here, gedenct Davids ende al sijn saftmoedicheit. Ende dien psalm al uut.