Noordnederlandse Historiebijbel

19 capittel

Doe was daer een man van Levijs geslacht, die woende an die side van dat gebercht. Ende die nam een wijf van Bethleem. Daerna doe liet si weder horen man ende ghinc weder in hoers vaders huys in Bethleem ende bleef daer 4 maenden. Haer man die volchde haer ende hi riet haer ende hi bat haer dat si mit hem te

[fol. 102vb]

huys trecken soude. Hi hadde mit hem gebrocht enen knecht ende twee ezelen. Si ontfinc haren man ende leden in haer vaders huys. Ende sijn sweer die quam hem jegen ende ontfinc hem vriendelic, ende bleef daer 3 dagen ende at ende dranc mit hem.

Daerna doe toech die jongelinc thuyswaert mit sinen wive ende si quamen voir een stede, hiet Yebus. Oec noemde men die stede Jherusalem. Ende doe si daervoer waren, doe wast avont. Doe seide die knecht tot sinen meester: "Laet ons in dese stede gaen te nacht onder die Yebuseen." Doe seide sijn meester: "Wi en willen onder die heydenen niet gaen, want si en sijn van den geslachte van Ysrahel niet, mer laet ons gaen tot Gabaa ende bliven daerin." Doe ghingen si verbi Yebus. Ende doe si quamen bi Gabaa, doe was die sonne onder. Ende daer woenden die van Benyamin. Ende doe si in die stede quamen, doe en woudse nyement herbergen. Ende si meenden op der straten te bliven. Ende doe quam een out man van sinen acker, des avonts, van sinen wercken ende die was van Effrayms geslacht, mer hi woende in Gabaa onder die van Benyamin. Doe dien ouden man den jongelinc sach sitten op der straten, doe seide hi tot hem: "Waen coem gi ende waer wil gi?" Doe andwoerde die jongelinc

[fol. 103ra]

ende seide: "Wi sijn van Bethleem ende wonen an die side des berchs onder die van Effraym ende wi waren gaerne thuuswaert. Ende in die stede en wil ons nyement herbergen, noch wijn, noch broet vercopen, noch oec hoy voer onse ezelen. Ende ons en gebrect niet dan herberge." Doe seide die oude man: "Vrede si mit u. Gi en selt op der straten niet bliven. Ic sel u berechten al dat u noet is." Ende hi leetse in sinen huse ende gaf den ezelen voeder. Ende doe wies hi hem haer voeten ende scicketse ten eten.

Ende doe si gegeten hadden, doe quamen daer mannen uut dier stede, Belyal des duvels kinder, die sonder vrese waren. Ende si ommebesetten dat huys ende smeten daeran ende riepen an den man van den huse ende seiden: "Brenct ons den man hier uut die gi geherbercht hebt, ende later onse wille mede doen." Doe ghinc die oude man tot hem uut ende seide: "Och, lieve bruederen, en wilt die lelike sonde niet doen ende laet mijn gast mit vreden. Ic heb een dochter; die is maecht. Ende dese jongelinc heeft een wijf. Die sel ic u brengen beide. Doet daer uwen wille mede. Ende ic bid u: wilt die sonden jegen natueren niet doen." Die mannen en achteden op sijn woerden niet. Doe dat die jongelinc sach, doe leide hi sijn wijf uten huse ende liet hem haer wille daermede doen. Si

[fol. 103rb]

waren alle die nacht ongewoentelic daermede. Ende des morgens doe lieten sise gaen. Ende doe quam dat wijf voir die doer des huys daer haer man in was ende bleef doot.

Ende des morgens stont die jongelinc op ende woude reysen. Ende doe hi die doer opdede, doe lach dat wijf voer der doren. Ende die jongelinc meende dat si geslapen hadde ende seide: "Staet op ende laet ons gaen reysen." Ende so wat hi sprac, si en andwoerde niet, noch en roerde niet. Mer doe hise antastede, doe vernam hi datse doot was. Doe leide hi dat wijf op enen ezel ende voerdese tot sinen huse. Ende doe hi dat wijf binnen sinen huse hadde, doe nam hi een swaert ende sloech dat lichaem van den wive an 12 stucken. Ende hi sende in elc lant van den 12 geslachten een stuc van den wive. Doe dat gemeen volc dat vernamen, doe riepen si en seiden: "Nie en was aldustanige dinc gesciet in Ysrahel, seer dat ons voervaderen uut Egipten quamen. Laet ons gemeenlic vernemen hoe die saec gesciet is."