Noordnederlandse Historiebijbel


2 capittel Doe quam die engel Gods ende sprac tot die kinder van Ysrahel ende seide: "God heeft u uut Egipten geleet ende gebrocht int lant dat Hi uwen voirvaderen beloeft hadde. Ende Hi hadde u vrede geloeft, omdat gi geen vrede en soudt hebben mit die inwoenres des lants ende haer outaren breken. Ende dit en heb gi niet gedaen. Daerom en woudse God niet verdriven, omdat gi vianden sout hebben. Ende haer afgoden die sellen u wesen tot enen val." Doe die engel Gods tot den kinderen van Ysrahel gesproken hadde, doe verhieven si alle haer stemmen ende worden alle screiende. Ende die stede wort gehieten dat Dal der Screyinge. Ende doe offerden si Gode daer offerhande ende dienden God. Ende si hielden sijn geboden alsoe lange als die oude leefden,
[Folio 92vb]
die die wonderlike wercken Gods gesien ende gehoert hadden. Mer doe die jongen opquamen - die en kenneden God van Ysrahel niet, noch oec die wercken die God onder die kinder van Ysrahel gedaen hadde -, doe sondichden die kinder van Ysrahel voer dat aenschijn Gods ende si lieten den almachtigen God ende dienden die afgoden Baal ende Astraoth. Doe wort God vertorent op die kinder van Ysrahel ende si worden gevangen van die kinder van Ysrahel. Ende die vercoftense voert. Ende waer si wouden reysen, altoes worden si geplaecht. Ende als si dan an Gode baden, so verwrecte God enen rechter diese verloste van haren vianden. Ende als die rechter doot was, so deden si jegen die geboden ende anbeden afgoden gelijc die heydenen.