Noordnederlandse Historiebijbel

28 capittel

Doe seide Moyses: "Est dat gi die woerden Gods hoert ende daerna leeft ende hout al sijn geboden, so sel Hi u verheffen boven al dat volc der aerden. Ende dese benedixien die sellen op u geslacht comen, est dat gi die geboden Gods hout. Ghebenedijt sidi in uwen steden, in uwen husen, in uwen ackeren. Ghebenedijt sijn die

[fol. 77vb]

vruchten van uwen lichamen, u aerde, u beesten ende alle uwe vruchten. Ghebenedijt sijn u scaepskoeyen, u scueren ende al dat gi hebt. Ghebenedijt sidi, gady uut of coem gi in. God geve u vyanden onder uwen handen. Bi enen wege moeten u vianden tot u comen ende bi seven wegen moeten si van u vlien. God gebenedie u husen, u kelnaren ende al dat werc uwer handen ende maec u een heilich volc, est dat gi sijn geboden hout ende sinen wege wandert ende den naem Gods anroept. Als dat volc dat siet, so sellen si u ontsien. Ende God sel u overvloedich maken van allen gueden. Ende Hi sel u opdoen sinen alrenbesten scat ende verleen u dou ende regen te tide. Ende God sel u setten als die overste ende niet als die onderste. Daerom, hout die geboden Gods rechtvaerdelic ende en neycht niet an die rechterzide noch an die lufterside.

Mer ist dat gi die geboden Gods niet en wilt houden ende anbeet afgoden, so sellen op u comen alle die maledictien. Gi selt vermaledijt wesen in uwe steden ende in uwen ackeren. Ju scueren ende al u guet is vermaledijt. Vermaledijt sijn die vruchten uwes lichaems ende van uwer aerden ende van uwer beesten. Vermaledijt sidi, gadi uut, coemdi in. God sel op u senden duertijt ende hongher.

[fol. 78ra]

Ende Hi sel u verstroeyen, omdat gi Hem gelaten hebt, ende senden op u pestilencien, totdat gi vergaen sijt van den landen daer Hi u in geset hadde. Ende Hi sel u slaen mit siecten ende mit koertsen ende mit coude ende mit hetten ende mit onreyn luchten, totdat gi vergaen sijt. Den hemel boven u sel coperen wesen ende die aerde onder u sel yseren wesen. Ende voer dou sel u God pulver senden ende voir regen assche. Ende God sel u laten wiken voir u vianden. Bi enen wege sel gi tot hem gaen. Ende bi seven wegen sel gi verjaecht ende verstroeyt worden ende verslegen op der aerden. Ende u lichamen sellen wesen spise der vogelen ende der beesten. Ende God selse slaen mit dwaesheit ende mit blintheit ende mit toren des herten, sodat si sellen snovelen in haren wech op den middach, ghelijc dat die blinde doen. Ende alle tijt sel gi scande ende verdriet liden ende verdruct worden. Ende gi en selt nyement hebben die u verlossen sel. Gi selt wiven nemen ende ander mannen sellen daerbi slapen. Gi selt husen tymmeren ende gi en seltse niet bewonen; gi selt wijngaert planten ende gi en seltse niet gebruken. Ju ossen sellen voir u geslegen worden ende gi en selt daer niet of eten. Ju ezelen, u scapen sellen genomen worden ende nyemant en sel u helpen. Ju kinderen sellen voer u ogen

[fol. 78rb]

gevangen worden ende gi en selt geen macht hebben u te verweren. Die vruchten van uwen ackeren die sellen u vianden verteren ende si sellen u groet verdriet andoen. God sel u slaen mit groter seerten van den hoefden totten voeten. Gi selt saeyen in der aerden ende gi sult luttel vergaderen. Gi selt wijngaerden planten ende geen drinken. Gi selt olyvebomen hebben mer geen oly vergaren. Die vreemde luden die onder u wonen, die sellen u beheren, ende gi selt onder hem wesen. Alle dese maledictien sellen op u comen. Ende men sel u vervolgen, totdat gi gestroeyt sijt, omdat gi die woerden Gods niet en hoert ende sijn geboden niet en hout. Daerom sel God honger onder u senden ende u vianden sel gi dienen. God sel een vreemt volc op u senden van verren lande die gi haer tael niet verstaen en selt, een ongenadich volc. Si en sellen die oude noch die jonge niet sparen. Ende si sellen stercke mueren breken daer gi betrouwen in selt hebben. Ende si sellen u steden besitten die u God nu geven sal, tensi dat gi hout ende doet al dat u God geboden heeft ende in desen boec gescreven staet, ende den groten mach\tigen

[fol. 78va]

God ontsiet. Hi sel grote plage op u geslachte senden, noch meer dan in desen boec gescreven staen, sodat u geslacht verstroeyt sel worden over al die werelt, sodat men luttel daerof sel vinden die nu ontallic sijn boven der sterren. Ende God sel u geven een vervaert hert, gebreckelic ogen ende een bedroeft leven, want het sel voir u ogen hangen. Daerom sel gi u dach ende nacht ontsien. Ende des morgens sel gi seggen: Wie sel mi den avont versekeren? Ende des avonts sel gi seggen: Wie sel mi den morgen versekeren? Ende dat sel gi seggen van anxt ende van vresen der herten, want gi ende uwen kinderen sellen uwe vianden vercoft worden ende nyement en sel u bescermen."

Dit sijn die woerden die God Moyses beval te seggen int lant van Moab.