Noordnederlandse Historiebijbel

6 capittel

Doe seide Moyses: "Die geboden Gods die sel gi leren ende onthouden ende volbrengen, want Hi is alleen Here. Ende Hi seit: Mint

[fol. 70vb]

uwen Heer, uwen God, uut al uwer herten, uut al uwer sielen ende mit al uwer craften. Hout die woerden Gods in uwer gedachten ende verteltse uwen kinderen ende uwen huusgesin. Ende als gi bi den wege gaet, so vertelt die geboden Gods malcander. Ende gae gi slapen of stae gi op, hebt die geboden in uwer herten. Ende bintse als een teyken in uwen handen. Ende scrijftse op uwen grendelen ende op uwen doren ende houtse, so sel u God leden in dat lant dat Hi uwen vaderen heeft gesworen te geven, Abraham, Ysaac ende Jacop. Ende Hi sel u grote steden geven die gi niet getymmert en hebt, ende husen vol guets dat gi niet bearbeit en hebt, ende kelnaren die gi niet gedolven en hebt, ende wijngaerden en olijfbomen die gi niet geplant en hebt. Ende gi selt daer eten ende gesaet worden. Mer wacht u nauwe dat gi God niet en vergeet, die u uut Egipten lede. Dien God sel gi ontsien ende Hem alleen dienen ende bi sinen naem niet sweren.

Ende en gaet niet tot den afgoden die die heyden hebben ende en tempteert uwen Heer, uwen God, niet. Bewaert die geboden Gods die Hi geboden heeft ende doet altoes doechden, so sel u guet gescien. So sel gi dat alrebeste lant besitten dat God uwen vaderen geloeft heeft. Ende Hi sel u vianden daeruut doen.

Ende als

[fol. 71ra]

u kinderen u vragen: Wat beduden dese geboden ende dese rechten ende dese sacrificien? so sel gi hem seggen: Wy waren Pharons knechten in Egipten. Ende God die lede ons vandaen ende dede grote teykenen ende myraculen, ende lede ons tot enen lande daer melc ende honich vloeyde. Ende Hi geboet ons al die wet te houden ende dat wi Hem ontsien souden, so soudet ons wel gaen. Ende Hi soude onser ontfermen."