Noordnederlandse Historiebijbel

32 capittel

Dat geslacht van Ruben ende van Gad die hadden voel

[fol. 67va]

beesten. Doe ghinc Yaser ende Galaad tot Moyses ende tot Eleazarus ende baden hem ende den gemenen princen, of si hem dat lant wouden geven daer God haer vianden uut verslegen had om haer beesten in te weyen ende haer wiven ende haer kinderen in te rusten, "want wi sijn u knechten."

Doe seide Moyses: "Wil gi u bruederen laten vechten ende sout gi hier bliven sitten mit rusten? Waerom set gi uwen sin also, dat gi niet en wilt int lant dat u God beloeft heeft te geven? Weet gi niet dat die 10 verspiers int lant niet wesen en wouden ende dat si alle daerom in die woestijn storven die daer getelt waren, anders dan Josue ende Calef? Daerom en wil gi daer niet medetrecken. Ende wat den kinderen van Ysrahel missciet, so sie gi die saec daerof."

Doe seide Rubens ende Gads geslachten: "Wi begeren onse wiven, onse kinderen ende onse beesten daer te laten. Ende wi willen selven gewapent medevaren ende wesen onse brueders voirvechters ende niet van hem sceiden, eer si dat lant gewonnen hebben ende mit rusten besitten. Dan willen wi eerst trecken tot onsen wiven ende tot onsen

[fol. 67vb]

kinderen." Doe seide Moyses: "Est dat gi mit ons gewapent trect over die Jordanen ende doet als gi geseit hebt, so geven wi dat lant u te besitten, daer gi nu om bidt, als dat conincrijc van Amorreen ende dat conincrijc van Basan ende dat conincrijc van Moab ende dat lant van Madian. Ende gaet ende maect daer scaepskoeyen ende stallen u beesten in te setten ende maect steden u wiven ende u kinderen in te wonen. Ende deelt dat lant onder malcander, als dat geslacht van Ruben, dat geslacht van Gad ende half dat geslacht van Manasses, Josephs soen." Doe togen die dordalf geslachten daer int lant ende cavelden dat. Ende elc die tymmerden steden, dorpen ende husen, daer haer wiven ende haer kinderen in woenden mit haer beesten.