Noordnederlandse Historiebijbel

16 capittel

Siet, doe was daer een man,

[fol. 61rb]

hiet Chore. Sijn vader, hiet Ysuar, ende Amram, Moyses ende Aarons vader, waren twee brueders, gecomen van Levy. Daerom murmureerde Chore mit den sinen jegens Moyses ende Aaron, omdat Aaron alleen biscop was ende Moyses alleen heer was ende haer beide oudevader een man was. Mer Chore hadde drie kinderen, als Azaph, Ethan ende Eman. Ende si beruspeden haren vader, omdat hi jegen God murmureerde. Mer Chore, haer vader, en achte daer niet op. Mer hi meende dat hi also wel waerdich was biscop te wesen als Aaron. Ende daer waren twee mannen, als Dathan ende Abyron, die murmureerden jegen Moyses ende seiden dat si van Ruben gecomen waren, den outsten brueder, ende dat hem die heerscappie toebehoerde over dat volc. Doe Moyses dat hoerde, doe seide hi tot Chore ende die mit hem waren: "Morgen coemt mitten uwen voir die tabarnakel. Ende neemt elc een wieroecvat mit heilich vuer ende Aaron sel desgelijcs doen. Ende waer God een sonderlinghe teyken op toent, die sel biscop wesen." Chore quam des morgens vroech voer die tabarnakel mit 200 en 50 levyten van sinen ghe\selscap,

[fol. 61va]

elc mit enen coperen wyeroecvat. Doe ghinc Moyses tot Dathan ende Abyron, omdat si mede souden comen. Mer si seiden: Si en wouden niet comen, ende seiden tot Moyses: "Est nu niet genoech, dat gi ons uut dat lant geleet hebt daer melc ende honich vloeyde, ende gebrocht in deser woestinen, ende wilt ons nu ons ogen uutsteken? Wi en willen niet comen." Doe wort Moyses toornich ende seide: "Here, niet en siet haer sacrificie an. Gi weet dat ic nye enen ezel van hem allen en nam, noch nye en belaste enich van hem allen."

Doe seide God tot Moyses ende Aaron: "Sceit dat gemeen volc van Chore ende van sinen gesin, want Ic selse haestelic verstroeyen. Ende gaet ende segt den gemenen volc dat si haestelic gaen uut Choren tent ende uut Dathan ende Abyrons tenten." Moyses ghinc daer, als hem God beval, ende seide den gemenen volc dat si uut die tabarnakel gaen souden ende niet antasten, dat daerin was, opdat si van haren sonden niet en deelden. Ende doe Moyses mit den volc van die tent ghinc, doe ginc Dathan ende Abyron in die doren van die tenten staen ende sagen na Moyses. Ende doe loec die aerde op ende Dathan ende Abyron, haer wiven ende haer kinderen, ende alle die mit hem woenden, die soncken doer

[fol. 61vb]

die aerde levende in die helle mit al haer guet, dat hem toebehoerde. Ende dat gemeen volc die dat sagen, die liepen al ropende vandaen, opdat si niet mede en versoncken. Ende doe Moyses tot der tabarnakel quam, doe stont Chore mit den sinen ende hadden vuer in die wyeroecvaten. Ende dat vuer sloech uut die wieroecvaten oft blixem geweest hadde ende verbarnden 200 ende 50 mannen ende bleven alle doot. Ende God die ophielt Choren drie kinderen in der luchten, sodat hem niet en misschiede.

Ende doe maecten si dien psalm: Deus noster refugium et virtus, adiutor in tribulacionibus, que invenerunt nos nimis. Ende si maecten voirt die psalm al uut. Ende oec maecten si daerna voel meer psalmen, die in den souter staen.