Noordnederlandse Historiebijbel

32 capittel

Doe dat gemeen volc sach dat Moyses also lange merrede ende niet van den berch en quam, doe seiden si tot Aaron: "Staet op ende maect ons goden die ons voirgaen ende leiden ons uut der woestinen. Moyses, die ons hier gebrocht heeft uut Egipten, die en comt niet. Wy en weten niet, wat hem gesciet is." Doe wouden Aaron ende Hur dat volc bestieren ende te vreden scicken, mer si tyerden al als verwoede luden ende spogen Hur in sijn aensicht, in

[fol. 48rb]

sijn ogen ende in sijn mont, sodat si hem smoerden ende doden. Doe Aaron dat sach, doe ontsach hi die doot ende seide: "Haelt mi u gouden ringen ende u bellen, die u kinderen in haer oren hebben ende die cyerheit van uwen wiven ende van uwen dochteren." Want Aaron meende dat si dat niet doen en souden. Mer si brochten Aaron al dat gout. Doe Aaron dat sach, doe nam hi al dat gout ende warpt al int vuer. Ende die duvel formeerde daer een calf of. Veel mannen die dat calf sagen, die waren verblijt. Ende die duvelen riepen: "Dit sijn u goden, die u uut Egipten gebrocht hebben." Doe maecte Aaron een outaer ende geboet des anderen dages enen vierdach, omdat dat volc geenrehande werck doen en soude. Mer des morgens was dat volc vroech op ende eerden dat afgod ende offerden hem. Ende si aten ende dronken ende stonden op ende songen ende sprongen om dat gulden calf.

Doe seide God tot Moyses: "Gaet van den berch. U volc, dat gi uut Egypten lede, dat heeft gesondicht. Si sijn ras van den wech gegaen, die gi hem geopenbaert hebt. Hem is een calf gemaect; dat anbeden si ende offeren dat. Ende die vianden die seggen: `Dit sijn u goden van Ysra\hel,

[fol. 48va]

die u uut Egipten leden.' Siet, hoe hartnackich dat dit volc is. Laet Mi mijn toorn op hem wreken ende Ic selse tenietmaken. Ende Ic sel u een heer maken over voel volcs." Moyses bat an onsen Here God ende seide: "Och Here, waerom wil Gi toornich worden op u volc, dat Gi uut Egipten geleet hebt mit uwer mogentheit? Spaertse, opdat die van Egipten niet en seggen: Hi heeftse behendelic wechgeleet, opdat Hise int gebercht mocht uutdoen van der aerden. Daerom, laet uwen toorn rusten ende weest saft op die quaetheit uwes volcs. Ende gedenct Abraham, Ysaac ende Jacob, u knechten, die Gi gesworen hebt bi U selven, dat Gi haer geslacht menichvoudigen sout als die sterren des hemels. Ende Gi hebt geseit, dat dit lant, daer wi of spreken, dat sout Gi haer geslacht geven. Ende si souden dat altoes besitten." Doe wort God, die Here, saft ende en dede over sijn volc niet, als Hi geseit hadde.

Doe ghinc Moyses van den berch ende nam die twee stenen tafelen in sijn hant, daer die geboden an beide syden in gescreven waren, als God, die Heer, gemaect hadde. Doe Moyses bi Yosue quam, doe hoerde Josue een rumoer

[fol. 48vb]

van ropen onder dat volc. Doe seide hi tot Moyses: "Men vecht onder dat volc. Ic hoer daer hulinghe ende screyen." Doe seide Moyses: "Ten is geen ropen van vechten, mer ic hoer die stemmen singen." Doe Moyses onder dat volc quam, doe sach hi dat gulden calf ende dat si daerom dansten. Doe was Moyses seer toornich ende warp die tafelen uut sijn hant jegen den berch, dat si braken. Ende hi greep dat calf, dat daer gemaect was, ende verbarnde dat ende wreeft te pulver ende warp dat pulver int water. Ende hi dede die kinder van Ysrahel daeruut drinken. Ende alle die gesondicht hadden mit dat calf, die hinc dat gout an haren baert.

Doe seide Moyses tot dat gemeen volc: "Alle diegene die Gode dienen ende ontsien, die comen tot my." Doe quam al dat geslacht van Levy tot hem. Doe seide Moyses: "Dit seit God van Ysrahel: Een ygelic doet sijn harnas an ende neem sijn swaert op sijn hals ende gaet in allen poorten, in allen tenten, tot allen steden. Ende een ygelic die sla sinen brueder, sinen vrient, sinen naesten doot, alle die gi geteykent siet mit gout an haren baert." Doe ghinc dat geslacht van Levy ende dede als hem Moyses beval. Ende daer worter doot geslegen 33.000 die beteykent waren mit dat gout van dat calf. Ende die waren meest al van Dans geslacht.

[fol. 49ra]

Daerom heeft noch dat springen den naem van Dan, een van Jacobs kinderen.

Des anderen dages doe seide Moyses tot den volc: "Gi hebt grote sonde gedaen mit dat calf. Ic sel gaen tot minen Heer, minen God, ende bidden Hem voir u sonden." Doe ghinc Moyses tot God ende seide: "Here, ic bidde U voer dat volc, want si hebben grotelic gesondicht. Si hebben vergouden goden gemaect. Ic bidde U: vergeeft hem dese sonde. Ende en wil Gi dat niet doen, so doet mi uut uwen boec, daer Gi mi in gescreven hebt."

Doe seide God: "So wie sondicht jegen Mi, die sel Ic uut minen boec doen. Mer gaet gi ende leet mijn volc. Mijn engel die sel u voergaen. Mer in den dach der wraken so sel Icse visenteren om haer sonden willen." Dat was, doese Vespasianus vinc ende versloech.