Noordnederlandse Historiebijbel

45 capittel

Doe en mocht Joseph hem niet langer onthouden ende

[fol. 29ra]

dede al sijn gesin uut der camer gaen, sodat daer nyement in en bleef dan sijn bruederen. Doe sprac Joseph openbaer, al screyende, ende seide: "Ic ben u brueder. Leeft mijn vader noch?" Ende van anxt ende van verwonderen soe en mochten sy niet andwoerden. Doe seide Joseph: "En weest niet vervaert. Ic ben Joseph, u broeder, die gi vercoft. Ende om uwer salicheit willen so heeft my God hier voir u in Egipten gesent. Dees duertijt van coren heeft twee jaer gestaen ende sel noch vijf jaer dueren. Ende men sel saeyen noch mayen. Ic en ben mit uwer raet hier niet gecomen, mer God heeft my hier gesent ende heeft my here gemaect over al Egypten. Daerom, haest u ende trect tot minen vader ende sect hem wat machten dat mi God in Egypten gegeven heeft. Ende sect hem dat hi hier comt mit alle sijn kinderen ende sijnre kinderkinderen ende mit al sijn huysgesin ende mit al sijn beesten. Ic sel hem lant wisen daer hi wonen sel, want daer sijn noch vijf hongerjaren toecomende. Daerom, coemt hier wonen bi my, opdat gi van honger niet en vergaet." Ende doe custe Joseph alle sijn bruederen ende si screyden alle van bliscappen. Ende dat gesin vernam dat dat alle Josephs broederen waren. Doe wort dat coninc Pharo geseit, dat Joseph 11

[fol. 29rb]

bruederen gevolcht waren. Daerof was coninc Pharo verblijt mit al sijn huusgesin ende quam ende besach die bruederen.

Doe seide die coninc tot Joseph: "Neemt beesten ende wagenen ende sentse int lant van Canaan ende brenct uwen vader mit al sijn geslacht tot mi. Ic sel hem guets genoech geven ende hi sel hier eten die vetticheit van der aerden." Joseph die gaf die bruederen wagenen ende beesten, als die coninc bevolen hadde. Ende oec gaf hi hem spijs in den wech te verteren. Ende elc van sinen bruederen gaf hi twee clederen. Ende Benyamin, sijn brueder van vader ende van moeder, die gaf hi 300 sulveren penningen ende vijf clederen. Ende sinen vader sende hi gelt ende clederen ende 10 ezelen mit guet uut Egipten ende 10 ezelen mit tarwe, daer si of leven mochten. Doe togen sijn bruederen uut Egipten ende quamen int lant van Canaan tot haren vader Jacob.

Ende si boetscapten hem ende seiden: "Joseph, u soen, leeft ende hi is here over al dat lant van Egipten." Jacob en woude dat niet geloven. Mer doe gaven si hem dat gelt ende die cleder ende die juwelen die Joseph hem sende. Ende si toechden hem die juwe\len,

[fol. 29va]

die hi hem allen gegeven hadde. Ende si seiden hem dat Joseph hem ontboden hadde mit al sijn huusgesin te comen in Egipten, want daer vijf hongerjaren toecomende waren. Doe Jacob dat hoerde ende hi die wagenen ende die ander beesten sach, doe verhief hi hem, recht of hi uut een slaep ontsprongen hadde ende seide: "Het is mi genoech dat Joseph, mijn soen, leeft. Ic wil gaen ende besien hem, eer ic sterve."