dach doe vant hi Jacob an den berch Galaad. God sprac Laban toe in sinen slaep ende seide: `Wacht u wel, dat gi Jacob niet wredelic toe en spreect.' Ende Jacob hadde an den berch een tabarnakel gemaect, een tent geslegen, daer hi in ruste mit sinen gesin.
Laban quam tot Jacob ende seide: "Waerom heb gi dit gedaen, dat gi mi ontogen sijt mit minen dochteren, recht of gise gevangen hadt, doe gi van mi sceiden wout? Hoe en had gi mi dat niet geseit? Ic soude mit u getogen hebben mit blijscappen, mit sange, mit trompetten ende mit sanctorien. Ende ic soude mijn dochteren ende mijn kinderen gecust hebben, mer gi hebt dwaselic gedaen. Ende ic hadde gedocht dat ic u quaet gedaen soude hebben. Mer uwes vaders God seide tot mi: "Wacht u wel, dat gi Jacob niet herdelic toe en spreect." Ende doe gi thuus wout trecken, waerom heb gi mi minen goden gestolen?" Doe seide Jacob: "Ic toech heymelic, omdat gi u dochteren mit cracht niet houden en soudet. Ende gi sect mi dieft an. Soect onder mijn gesin ende onder wien dat gi u goden vint, openbaert dat uwen bruederen. Doersoect onder ons allen. Vint gi yet dat u toehoert, neemt na u." Mer Jacob en wist dat niet, dat Rachel die afgoden gestolen
Auteursrechtelijk beschermd