Nieuwe Wegen. Jaargang 4

[p. 176]

Twaalf schadelijke Planten.

XI
Kollebloem en
XII
Auwblauw.

Tot nog toe lieten we de politieke buiten het spel - deze is onkruids moere - doch nu, sprekende van deze twee gewassen, heb ik de eer, aan U^len, heeren katholieken, de Kollebloem aan te bieden en de Auwblauwbloem aan U^len, heeren liberalen.

En ge moet er, even gelijk, geen ziertje preusch mede zijn, want Kolle, - of maankop - en Auwblauw groeien alle twee op... flauw land.

't Valt niet te loochenen nochtans, dat ze alle twee heel schoone en sierlijke planten zijn en prachtige bloemen voortbrengen, doch... ze zaaien onkruid...

Al is het dat Kolle maar een gemeene klaproos is, toch groeit ze fijntig en galjant op haar slanke stengel, met lange gescharde, groene bladeren bezet, die al boven bombeeren; en draagt ze, in treurende houding, aan het uiteinde van moerstam en zijtakken, een schoon groen zakje met haar bezet, dat stilaan ontsluit en de schoone bleekroode bloem laat uitbersten.

Bij haar ontluiken is de kollebloem heel verfrommeld, doch zoetjes aan groeit ze open, de grootte van een enkele roos en daar prijkt ze, steenrood, oprecht edel, tusschen de hooge vruchten, tot ze levensmoede wordt en onder het gewicht van haar zaadrijken maankop neerhangt, ootmoedig ten gronde staart en droevig uitbloeit, zoodat haar roode bladeren den grond bestrooien, lijk voor de processie.

Waarom toch hebben de katholieken die bloeme voor de hunne verkozen?

Zeker toch niet omdat ze onkruid is in de terwe? Of omdat ze zoo kort van leven is? Mogelijks omdat ze zoo diep ootmoedig is in haar schoonheid? Of omdat de landelingen haar bijzonder liefhebben? Of omdat ze rood is, inrood, zinnebeeld der liefde? Maar de socialisten dan?... 'k Geraak er niet wijs uit... en de Heer mag het weten.

De Auwblauwbloem groeit veel hooger op dan de Kollebloem; haar stam is veel kloeker en haar smalle, wijdgeschaarde bladeren, enkel bedeeld, blauwe-grijs van kleur, groeien veel langer dan de bladeren van Kolle.

[p. 177]

Veel takkelingen schiet Auwblauw niet, maar wat ze verliest in breedte, wint ze in lengte en zoo groeit ze, rank en slank, meterhoogte, met bladeren van acht tot tien centimeters, tusschen de strooivruchten op, als een heerlijke sieraadplant.

Tenden uit sprietelen de takken open en ieder takkeling draagt zijn schoon, grijs-groen vaasje, waaruit de hemelsblauwe bloeme boort.

Schooner blauw is er op de wereld niet, dan dit der Auwblauwbloem; het pinkelt in de oogen, het streelt en bekoort; 't maakt dronken.

In tegenstelling met Kolle, blijft Auwblauw pijlboutrecht en de bloemen droogen open taai, in plaats van af te vallen. In tegenstelling ook met de Kolle - die uit enkele rozebladeren bestaat, openslaande boven den kop - is de Auwblauwbloem gevormd uit een zeer groot getal nassels of naalden, die ronduit rondom het herte van de bloem, boven de groene vaas uitgroeien. Als Auwblauw oud en versleten is, heeft de bloeme nog alles behouden wat ze ooit bezat - dus, Conservateur of-trice - en staat ze nog, - droog en uitgeput wel, - doch pal en stakestijf, tusschen de rijpe vrucht.

En waarom kozen de liberalen Auwblauw voor hunne bloem?

Misschien omdat ze blauw is - en deze kleur aan den hemel en zoo ook aan God en de zaligheid doet denken?

Of omdat ze zoo overweldigend groeit en zoo vecht met de vruchten - en fier staat als een gendarme?

Of omdat ze zoo intrengigent is en geen enkel haartje uit haar blauwen kop wil lossen.

De Heer weet het ook!

In alle gevallen zijn Kolle en Auwblauw, alhoewel op hun eigen genomen zeer schoon, toch onkruiden, die leven op de kosten der goede vruchten.

Daarom ook werden ze misschien door beide partijen uitverkoren!

Dat doet diep nadenken en beide partijen zouden beter temme bloemen verkozen hebben, zooals tulpen, rozen, jasmijnen enz. - dat zou ver boven Kolle en Auwblauw gerezen zijn... en geen achterdocht verwekt hebben.

Doch laten wij de politieke varen en deze twee bloemen in al hun wilde schoonheid bewonderen en liefhebben. O! 't is een paradijs te lande, vooral als de vruchten er nog staan in hun maagdelijkheid en de onkruiden in volle jeugd. Maar als de vruchten in belovende zwangerschap openzwellen en de roode Kolle en de blauwe Auwblauw en de gele boterbloem en de witte, roode en purpere krokke er te fleuren staan, dan, dan is het een hemel.

Warden OOM.