Nieuwe Wegen. Jaargang 4

Kanunnik Lodewijk Van Haecke.

Gedurende een tiental jaren oefende zeer eerwaarde Heer Van Haecke zijne priesterlijke bediening uit te Brugge, te Roeselare, te Oostende, te Poperinghe en kwam, in Augusti 1864, naar zijne geboortestad terug om ze niet meer te verlaten.

Toen hij er, vijf-en-twintig jaar, ten H. Bloede was dienstdoende, liet hij een bezoekkaartje drukken dat een jaarschrift vormde:

LoDeWIJk Van HaeCke seDert VIJf-en-TWIntIg Jaar kappeLLaan In 't heILIg BLoeD.

[p. 23]

Overal waar Mijnheer Van Haecke voorbijtrok, liet hij vrienden na die meermaals, in allerlei omstandigheden, beroep deden op zijnen geest en zijn hart, op zijnen geest die fijn kon hekelen, op zijn hart dat altijd fijn-gevoelig was.

Volgen eenige dichtjes aan dergelijke omstandigheden ontleend:

Op 19 October 1864, bij het inhuldigen van Z.D. Hoogw. J.-J. Faict als bisschop van Brugge, plaatste Mijnheer Van Haecke, boven zijne deur het bisschoppelijk wapenschild waarin prijkt een kruis met een hart daarop, en daaronder dichtte hij:

Een Hert en een Kruis

Heb ik ook in mijn huis,

Een hert om mijn God en mijn Bisschop te minnen,
Een kruis om er mede den Hemel te winnen.

Op de intrede van Eerw. Pastoor Ruyssen in St. Jacobs, 27 Juni 1867, boven de dischkamer van Francis Franchois stond er:

Gelijk hij tot Oostende dede
Deelt hij hier zijn broodje mede
Aan den armen man,
En gelijk op Sint Salvators
Deelt hij somtijds ook pataters,
Doch om niet te missen
Blijft maar gaan bij Cissen.

Op 30 October 1871, te St. Pieters-op-den-Dijk, stond, boven den biechtstoel van den nieuwen Pastoor E. Heer Veys, dit jaarschrift:

MIJnheer VeYs sChenkt hIer VergIffenIs
ALs De bIeChteLIng In regeL Is.

Opschrift voor meester Vandenweghe, ter intrede van den Eerw. Heer Demeulemeester, als pastoor te Alveringhem, februari 1880:

Terwijl als orgelist ik op den orgel speel

Als koster zing ik: Amen.

Als burger dezer plaats wensch ik den Pastoor veel

Geluk en vreê te zamen.

Op 6 Juli, octaafdag van St. Pietersfeest 1881, voor Hoogeerw. Heer Kanunnik Petrus De Brabandere, toen Vicaarheer:

Sint-Pieter is een Heilig man
Zoo groot, zoo machtig en zoo brave
Dat men zijn feestdag vieren kan
Met eene solemnele Octave

[p. 24]

 

Gij ook die zijnen name draagt

 

Gij wordt, Eerweerde Heer Vicaris,

 

Met kaartjes en bezoek gezaagd

 

Zoo lange nog de Octave daar is.

 

 

 

Gods zegen eerst, en dan al wat

 

Een priester hier gelukkig make

 

Dat komt in den ‘proficiat’

 

Dien u wenscht Lodewijk Van Haecke,

Op 8 Oogst 1883, werd Eerw. Heer Rufin Delbaere ingehuldigd als pastoor van St. Jacobs te Brugge. Mijnheer Van Haecke was vuur en vlam te dier gelegenheid om den waardigen Herder, zijnen vriend, genegenheid uit te drukken.

Om goed de versjes te verstaan, moet men weten dat de voorgaande Pastoor, Eerw. Heer Ruyssen, lange jaren ziekelijk was en door coadjutors de parochie bestuurde; ook, dat Mijnheer Delbaere vroeger stond als onderpastoor op O.L. Vrouw parochie en dat die geleerde priester den naam had niet veel te houden aan het prullen en het rullen van kleingeestige kwezelarij:

Op de eerste zegepoort deed Mr V.H. als opschrift stellen:

Sint Jacobs rouw is eindelijk uit!

Overal liept het versje rond:

Spijts vele kwezels en veel kwakops
Zijt gij toch pastoor van Sint Jacobs!

Bij de kerk las men:

God geve dat Mijnheer Rufin Delbaere
Altijd gezond blijve, en alom geacht,
En dat hij Pastoor zij tot in den jubeljare
Doch zonder iemands hulpe en door zijne eigen macht!

Bij Bernolet, dicht bij de Pastorij wonende:

Weerde Pastoor van Sint Jacobs,
Gij bestiert nu onze kerk;
Bernolets zijn geene kwakops,
Wees ze indachtig voor het werk.

[p. 25]

Te Meetkerke, in April 1893, was het inhaling van Eerw. Heer Gustaaf-Henri Flamen. Aan tafel stond, de laatste, M. Van Haecke recht en zeide: ‘Hier hebben wij lange en treffende redevoeringen gehoord: ik moet nog spreken in naam der vrienden, maar wil u niet vermoeien:

Wij allen te zamen
Wenschen den Heer Flamen
't Eeuwig leven. Amen’.

H.V.