Uit schriften en boeken.
In memoriam
In een oud schrijfboekje vind ik, van de hand van zaliger E.H. Lodewijk Laevens, makker en medestudent van Albrecht Rodenbach te Roeselare, eenige gelegenheiddichtjes, in 't jaar 1877 opgemaakt voor de inhuldiging van zaliger Z.E.H. Loys als deken, te Roeselare. Wij drukken ze over als een klein huldebewijs voor den eerbiedweerdigen en hooggeachten afgestorvene, wiens plaatsvervanger Z.E.H. De Saegher men vóór enkele dagen slechts komt in te huldigen.
Al sedert langen, langen dag,
't Oud Rousselaer' te slapen lag;
Die christ'ne, vlaamsche stad, gekend om hare trouwe,
Want (en voor 't vlaamsche volk is 't schande en bittre rouwe)
Een volk, ontaard en valsch, afgunstig van ons lot,
Kwam strijden in ons land om onze trouwe aan God:
Het heeft ons eigen aard zoo laf ten grond' getreden,
En in het fransche slijk versmacht ons vlaamsche zeden.
Vandaag recht de oude stad haar blikken weêr omhoog,
En stralend vier nog glanst in haar half-open oog!
Met vreugde aanschouwt zij U, Heer Deken dezer stede,
En hoopt, na korten tijd, haar eigen aard en zeden
't Herwinnen tegen hen die Gode en Kerk weêrstaan
En willen 't vlaamsche volk in nauwer banden slaan.
- Op! christen, vlaamsche volk! aan 't hoofd staat uwe Deken!
Voor God en Kerk en land en zeden, wilt u wreken!
De klokken helmend op den toren,
De vaandels wapprend op elk huis,
De schoonste bloemen uitverkoren
Tot siering - en dat feestgedruis;
't Is al omdat wij u beminnen;
En is het al zoo blij, voorwaar
't Is vele blijder nog van binnen
In 't hert van elken Rousselaernaer.
Lang gewenscht, lang verwacht.
Heden is ons weêrgebracht
Een zoo teêrbeminde vader:
Kinderen, zingen we allegader: