Nieuwe Wegen. Jaargang 4

[p. 3]

Nieuwjaarwensch aan Grootmoeder.

Op den eersten Nieuwjaardag
Wordt er fel gelogen!
Lieden die men nooit en zag
Komen toegevlogen.
Met veel wenschen op de tong
Al van in de verte
Doen zij menig krommen sprong
Nooit gemeend in 't herte.
't Ware beter eene kaart
Met zijn groetnis af te leggen,
Dan zoo tegen zin en aard
Fransche leugens op te zeggen.
De eene weten niets dan kwaad
Van hun evennaasten:
'k Vinde dat het kwalijk staat
Zich daartoe te haasten;
Andere komen op de schuim
Of uit eigen bate:
Steekt hun drinkgeld in den duim
En zij zijn op strate,
Damen komen er ook wel
Haar fatsoentjes toogen,
Winterhoed of moffelvel
Dee'z voldoen maar de oogen.
Vele komen op uit dwang,
Zetten zich wat neder,
Hun bezoek heeft geen belang
Z'andlen maar van 't weder.
Ik ten minsten, ik toch niet
Zal bij deez' nooit tellen!
Maar uit liefde, zoo gij ziet,
Kom ik heden bellen.
In uw gansche huisgezin
Is het vreugd vandage,
Als of 't blijdste jaarbegin
Toekwam op ons vrage.
Zie uw kinders hier te gaar
Hoe zij al verlangen
Op den eersten dag van 't jaar
Om uw' hals te hangen
En u roepen om ter meest:

[p. 4]

 

Moget gij nog lange jaren

 

Vrij gezond van hert en geest,

 

Hier gelukkig varen!

 

En uw talrijk kinderkroost

 

Van Oostende en Loven

 

Op zien groeien tot uw troost

 

Eer wij eens hier boven

 

God te zamen loven.

 

 

 

Voor Frederik Valcke, 1861.

 

K.L. Van Haecke.