Nieuwe Wegen. Jaargang 3

[p. 73]

[Nummer 7]

Gij gaat...

Gij gaat in 't slanke, licht gewaad
Mijn schaamle woonst omtrent, o Vrouwe,
Of plots te mijwaart zwenkt de geur
Van zonbegloorde Meilandouwen.

Een glans dwaalt om uw stralend hoofd
En draalt rondomme uw fijne haren
Uw ooge' ontlaaie' een vreemde gloed
Of 't scherpe minneschichten waren...

Uw kleed omzwaait in siergen plooi
De pracht van uwe vrouwe-leden:
'k En zie de schoonheid van uw lijf
Maar peins 't een park vol wonderheden.

Gij gaat... uw verre kleed verruischt...
Ik voel een ijlheid me overkomen
Of plots ik keere in vollen dag
Uit wonderland van liefdedroomen.

Ten avond zal 'k u wederzien
Omtrent mijn schaamle woonst, o Vrouwe
En brengt ge mij den lauwen geur
Van zonbegloorde Meilandouwen?

Hein Vandergracht.