Nieuwe Wegen. Jaargang 3

'n Liedjeszanger.

Vóór 'n herberg;... met op 't hoold 'n
hooggestuikte zijden klak
staat 'n liedjezanger, op 'n
omgekeerden karrebak.

Aan den overkant der herberg,
in het grauwe zand der baan
staat 'n schaam'le linde, lijk 'n
mutse zonder binders aan.

[p. 72]

 

't Volk ligt op zijn buik in 't gers en

 

de oude zanger geeft kardjas

 

op 'n speelboek, en de slippen

 

waaien op van zijnen jas.

 

 

 

En ze liggen daar te horken

 

met 'n liedjen in hun hand;

 

- in de verte komt te vluchte 'n

 

ruiter, door het stuivend zand.

 

 

 

Al de landemenschen in 'n

 

ronde, vallen aan den dans,

 

en ze zingen en ze tieren

 

lijk bezeten' wildemans.

 

 

 

Gits, Mei 1912.

 

Paul Van Biervliet.