Nieuwe Wegen. Jaargang 2

Avondzaligheid.

Volzalig die, na 't werken
den heelen langen dag,
zich laven en versterken
aan d' avondvrede mag!

Voorbij de hitte en 't zwoegen!
Voorbij het zerp gezweet!
Een vredig vergenoegen
zich om de ziele breedt.

De navond! Tijd van droomen
in stillen, geur'gen vreê:
De goê gedachten komen,
de ziel zweeft op in beê.

Ze zweeft ter gouden sterren.
naar de open' hemelsfeer;
niets kan haar vlucht versperren,
haar opvlucht tot den Heer!

Vergeten zijn de menschen,
vergeten 't kranke lot;
al 't denken, al het wenschen
stijgt zuiver op tot God!...

Als de avondwindjes komen
na heeten zomerdag,
volzalig die dan droomen
in zuivren vrede mag!

Arm. Van Veerdegem.