Nieuwe Wegen. Jaargang 2

Boomgaard in bloei.

De bloeiende boomgaard blankbloezemt wijd open
met wuivende kruinen vol bloemen in 't haar
en trillend van wonne, de boomen vol hope
ze reiken hun bloeisels ringsom naar elkaar.

Van zwellende sap en van zeve doorzopen,
op 't blauwe des hemels, witschitterend klaar
daar staan zij, als onder een sneeuwlaag gestopen,
de boomen, één ruiker, één enkel te gaâr.

Hoe schoon wanneer 's morgens de boomen stil zwaaien
lijk meisjes in 't witte die haaien en blaaien,^(*)
lawine van sneeuw en met stralen doorboomd,

als levende kwik op den boomgaard die doomt,
opklarende nevel, doorglansd en doortint
waar heerlijk de zon zich een Meisluier spint.

Ferdinand Rodenbach.

(*) Haaien en blaaien. - Gezeid van spelende meisjes die dansen en zwieren, of die zich op de leenen ronddraaien en dan plotseling neerhukken om hun kleed bol te zetten en wind te maken. W. Vl.