Nieuw Leven. Jaargang 2

[p. 215]

De wolken

O wolken, drijvend, plechtig, door de lucht,
landen van droom, die wijd in de avond deinen,
en ongenaakbaar komen en verdwijnen,
dagend in smert en stervend in een zucht...

O wolken, dragend, zwaar van trage vlucht,
des dichters heimwee, 's werelds leed en pijnen,
in 't wonder van uw donkre droomravijnen; -
Wolken, die gaat, onroerbaar en geducht,

met dichte drommen wild door de eindloosheid,
Mysterie's onverwinbre paladijnen,
keetnend de heemlen aan uw majesteit, -

Wolken van weemoed of van wilden strijd,
wek in mijn ziel de ruischende fonteinen,
die plengen wateren der eeuwigheid...

Richard de Cneudt.