Nieuw Leven. Jaargang 2

[p. 60]

Uit ‘Stille festijnen’
door Ad. Herckenrath.

Door vensterboog speelt 't gouden zonnelicht,
tot bundels saamgeregen.
De morgen brak als rijpe trossen, dicht
aaneengesnoerd, van zegen.

Zoo wit is ons geluk, en als een zeil
om beider ziel omhangen.
Wij zijn zoo blij, en voelen soms bij wijl
een natheid op ons wangen.

Ons vreugd klinkt als kristal, en 't laaiend zaad
van 't vlammend licht der zonne,
dat sparklen slaat, maakt schooner ons gelaat,
en rijker onze wonne