De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 20

Winterboomen.

Gij boomen staat te wintertijd
Zoo stil; of gij gestorven zijt,
Zoo roereloos en zonder klacht
Verdraagt gij 't slaan der wintermacht.

Mijn beukeboom, zoo heerlijk schoon
Voordezen toen uw groene kroon
Daar pralend in de zonne stond
En elk den beuk den schoonste vond.

Gij eik zoo sterk, die alles scheen
Te wederstaan, uw kleed verdween
Als 't ander al en afgestropt
Heeft wind het weg en weer geschopt.

O denneboom, waar 't oog u ziet,
Mijn hart u àltijd 't welkom biedt,
Maar dubbel welkom zijt ge mij
In 't doodenland te wintertij;

Gij staat nog groene, gij, gíj leeft,
Gij zijt het, die de hoop mij geeft
Dat, wat gestorven schijnt, nog zal
Herleven na des winters val.

Groesbeek, Nov. 1903.
Adr. C. van Beek, Pr.