De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 20

De merel.

Gij hooggepoote merel man,
Gegeelbekt en blauw-glimmend van
Den glans van uw pekzwarte kleed,
Ge zwijgt nu. Is 't het droeve leed

Van 's zomers heengaan, dat u doet
Vergeten hoe uw stemme zoet
Kan deunen. Juist des winters is
Me uw stemgefluit een lafenis.

Als gij nu toch in blaren krabt
En zwijgend in den modder dabt,
Geef glans en stem uw bruine vrouw,
'k Wed, dat zij pronkend zingen zou.