Bij onze Herinneringsplaat.
De fraaie, naar een waterverf-teekening van Th. Molkenboer bij de Amsterdamsche firma Iepenbuur en Van Seldam gekleurdrukte plaat, welke met deze Illustratie-aflevering verzonden wordt, zal onzen abonné's ongetwijfeld een welkome herinnering zijn aan het Gouden Feest van het herstel der Bisschoppelijke hiërarchie, 't welk katholiek Nederland deze maand vieren mag.
Als iedere goede ‘gedenckprint,’ zooals onze voorvaderen zeiden, heeft ook deze haar geestelijke kern: de idee, welke eraan ten grondslag ligt, die den inhoud bepaalde en de algemeene verdeeling ervan regelde. Wij vinden alzoo binnen de oppervlakte van het bedrukte carton de hoofdvoorstelling, omsloten door een ter linkeren onderzijde breeden, ter rechter- en bovenzijde smallen, rijk-geornamenteerden rand.
Uit deze hoofd-voorstelling treedt ons de statig-archaïsche gestalte tegen van Neêrlands eersten Bisschop, Sint Willibrord, als verpersoonlijkend het Bisschoppelijk Gezag in deze landen. Zijn eerbiedwaardige figuur beheerscht de gansche omgeving: hij, in de Geschiedenis des Vaderlands met den eerenaam van Apostel van Nederland aangeduid, is de stichter van den Bisschoppelijken zetel, vanwaar nog heden ten dage de Aartsbisschoppelijke zorgen zich uitstrekken over de geheele kerkprovincie. Op zijn rechterhand draagt hij een kerk, symbool zijner stichtingsdaad, de linker houdt den herderlijken staf, welks stooten de wonderbare bron aan zijn voeten ontspringen deden.
Achter dit beeld van het verleden rijst, tegen Neêrlands blauwwolkigen hemel, de oude kathedraal van Sint Jan: het eenige bisschoppelijke bedehuis van ons land, welks gewijde muren heugenis dragen van verre en glorieuze tijden, toen de zonen van hetzelfde vaderland één waren in het oude Geloof; van voorbijgegane verdrukking en ontluistering, die zij, sterk en hecht als ze waren, doorstonden; van zegenrijk herstel en hernieuwde eere, toen weer een Nederlandsche bisschop den vredegroet brengen kwam aan het in hun veilige schuts saâmgestroomde, dankbare volk. En rond dit eerbiedwaardig heiligdom rijzen torens, rank en slank, en kleurt blij in het licht van Neêrlands zonnige luchten een gewemel van daken, met fleurig boomengroen hier en daar; één vredestad: Roomsch Nederland in rust van veilig-bloeiend Roomsch leven onder de oude hoede van Sint Willibrord's staf.
Dit gedeelte der plaat omvat de hoofdidee; in den rand ter linkerzij de medaillonportretten van drie Nederlandsche bisschoppen, die op den zetel des Heiligen heerschten: van Frederic Schenck van Toutenburg, (1560-1580) den laatsten bestuurder der Nederlandsche kerkprovincie vóór de verdrukking, afsluiter van het tijdvak, dat met Sint Willibrord begon; Mgr. Zwijsen, 1853-1877) den eersten bisschop na het herstel, voortzetter der Roomsche traditie; Mgr. Van de Wetering, den tegenwoordigen aartsbisschop, onder wiens opperbestuur wij dit jubeltij vieren mogen. Tusschen de medaillons de wapens der met Mgr. Zwijsen gelijktijdig benoemde kerkvorsten: Mgrs. Van Vree (1853-1861), Van Hooydonk (1853-1867), en Paredis (1853-1886).
De onderrand bevat, behalve het opschrift, de wapens der vijf Nederlandsche bisdommen.
Moge deze met zooveel zorg en toewijding ontworpen en uitgevoerde plaat onzen abonné's een blijvende herinnering zijn aan het heuglijke feit in de historie der katholieke Kerk van Nederland.