De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 19

Bij de Platen.

Ongewenschte liefhebbers. -

De beide jonge dames hebben een bezoek gebracht aan de alm en keeren met een ruiker fraaie weidebloemen van haar uitstapje terug. Eensklaps zien ze zich den weg versperd door een kudde Alpengeiten, waarvan de brutaalste op haar aandringen, gelokt door de geurige bloemen, waarmee ze graag haar ontbijt zouden willen doen. Een der geiten gaat zelfs op haar achterpooten staan, in de hoop zoo bij den ruiker te kunnen komen en een paar andere willen reeds van haar horens gebruik maken, ten einde daarmee de dames tot capitulatie te dwingen.

Dezen verweren zich zoo goed mogelijk, maar het is niet onwaarschijnlijk, dat ze ten slotte toch voor de overmacht en de stootende argumenten der geiten hadden moeten bukken, ware niet op het kritiek oogenblik de herdersknaap toegesneld, die met eenige forsche stokslagen de al te vrijpostige dieren tot de orde riep en de dames ontzette, wien dit avontuurtje zeker nog lang zal heugen.

Een kind met rozen. -

Een aanvallig genrestukje, dat jonge meisje, met een schat van rozen beladen. Maar hoe kleurig en geurig de koningin der bloemen ook is, het meisje zelf lijkt wel de bekoorlijkste van alle, zooals wij haar daar voor ons zien, het vriendelijke gezichtje door een krans van krullende lokken omlijst.

Waar ze aan denken mag? Waar die heldere kijkers naar staren? Misschien aanschouwt ze het blijde gezicht harer moeder, als ze deze met haar bloemenschat verrast. Wellicht ook overlegt ze, met deze gave het Mariabeeld in het dorpskerkje te sieren, waarvoor ze zoo gaarne en zoo vaak neerknielt, om de voorspraak dier goede Moeder te vragen voor wie haar dierbaar zijn.

In ieder geval het kind met rozen is een liefelijke verschijning, welke men graag meer dan een vluchtigen oogopslag wijdt.