De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 18

Bij de Platen.

Vorst op zee.

De vorige winter is, zooals men zich allicht herinnert, een heel zachte geweest, althans in Europa. In Noord-Amerika heeft hij zijn heerschappij met meer nadruk doen gevoelen, maar het merkwaardigste was wel, dat het een tijdlang op zee veel harder vroor dan te land, en dat de binnenloopende schepen er meer als drijvende ijsbergen dan als vaartuigen uitzagen.

Een duidelijke voorstelling daarvan geeft onze afbeelding van een stoomschip, dat in den vorigen winter de haven van New-York binnenliep. De heele romp was met een dikke ijskorst bekleed, al het touwwerk en de raas waren stijf bevroren en het dek leek wel een glijbaan. De manschap had veel van de koude te lijden, hoewel men niet ver meer van de haven verwijderd was, toen de vorst intrad.

Toen het schip het anker uitwierp, was men verbaasd, dat op het land een zachtere weersgesteldheid heerschte, en het duurde niet lang, of het schip legde zijn schitterend wintergewaad af, terwijl de manschap eenigen tijd noodig had om van de doorgestane koude weer op hun verhaal to komen.

Nieuwjaarsdag in Schotland. -

Ook een echt wintertooneel deze afbeelding. Ze verplaatst ons in de Schotsche Hooglanden op den eersten dag van het nieuwe jaar. Troosteloos en doodsch ligt de golvende hoogvlakte voor ons, waarvan de eentonigheid enkel gebroken wordt door wat spichtige, ontbladerde boomen en hier en daar een woning.

Het is voor den man, die met zijn karretje zich een weg moet banen door de sneeuw, waarin het

[p. 384]

paard tot aan de knieën wegzinkt, een heele corvee. En wij kunnen ons voorstellen, dat het glas whisky hem welkom is, dat de gulle en gastvrije Schot den vreemdeling op zijn doortocht reikt.

Engelsche krijgsgevangenen in een Boerenkamp. -

Indien de Boeren de krijgsgevangenen hadden kunnen vasthouden, die zij reeds meer dan twee jaar lang bij grooter en kleiner porties gemaakt hebben, dan zou er een repectabel cijfer van alle wapens en alle rangen bijeen zijn.

Nu moeten de Boeren zich er mee tevreden stellen, hun gevangenen van al het overtollige te ontlasten en hen dan weer los te laten: in den kost en in de kleeren is deze methode voordeeliger, maar ze is natuurlijk minder effectief.

Op onze afbeelding zien we een troepje gevangenen in het Boerenkamp ‘aan tafel.’ Hun geweren, patroontasschen enz. zijn ze al kwijt; wanneer ze het maal op hebben volgt de rest, en dan kunnen ze met hangende pootjes naar het garnizoen of den post, waar ze thuis hooren, terugkuieren, waar ze dan opnieuw in de kleeren worden gestoken en van nieuw schiettuig voorzien.