De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 17

Bij de Platen.

Onze Lieve Vrouw met den druiventros. -

De schilderij, waarnaar Baude's fraaie gravure in dit nummer is vervaardigd, is van den bekenden Franschen portret- en historieschilder Pierre Mignard, die, in 1610 te Troyes geboren en leerling van Simon Vouet te Fontainebleau, in 1635 naar Rome ging, waar hij de ouden en de Italiaansche meesters bestudeerde en naam maakte als portretschilder.

Twee en twintig jaar later riep Lodewijk XIV hem naar Frankrijk terug en schilderde Mignard de portretten der koninklijke familie en van alle groote heeren aan het hof. De koningin-moeder droeg hem de fresco-versiering op van den domkoepel te Val de Grâce, een reusachtige compositie met tweehonderd minstens driemaal levensgroote figuren, door Molière in een gedicht verheerlijkt. Later werkte Mignard te Versailles en te St. Cloud, en werd, na in den adelstand te zijn verheven, in Lebrun's plaats eerste hofschilder. Hij stierf den 13en Mei 1695 te Parijs.

Wat compositie betreft, doet Mignard aan Rafael, soms ook aan Domenichino denken; in warmte, klaarheid en glans van kleuren is hij aan Carlo Dolce verwant. Zijn portretten zijn van een bijzonder fraai koloriet. De meeste zijner werken bevinden zich in het Louvre; daaronder ook de Lieve Vrouw met den druiventros, behoorende tot het beste wat Mignard in zijn lange kunstenaarsloopbaan heeft voortgebracht.

De kleine trappelaar. -

Is poëzie de zang van 't harte dat bemint,
Dan zijt gij 't schoonst gedicht, o moeder met uw kind!

Zoo zingt de eerw. heer Binnenwiertz in zijn fraaien en veelgeprezen dichtbundel. Geen wonder dan ook, dat een doek, met moeder en kind als motief, altijd belangstelling wekt. Natuurlijk het meest, wanneer, als op Mignard's schilderij, de Moedermaagd met haar Goddelijken Zoon wordt voorgesteld. Maar zelfs iedere profane voorstelling boeit reeds, wanneer zij moederliefde, moedergeluk en moederweelde tot onderwerp heeft. Daarom zal ‘de kleine trappelaar’ met genoegen worden bekeken, niet wegens zijn groote artistieke qualiteiten - want die mist het doek - maar om het onderwerp: de moeder, die haar met zijn kleine, dikke beentjes trappelenden jongen gelukkig en fier toelacht.