de Concorde-brug en die der Invalieden, vrij moeilijk te bevaren en de pijlers der nieuwe brug moesten òf dwars op de eene of op de andere komen te staan en dus de bezwaren aanmerkelijk vergrooten.
de visschersvloot schouw op de zuiderzee op vrijdag 3 augustus,
naar een photographie, genomen ten behoeve van den heer F.H.W. Scheel, correspondent van buitenlandsche en geïllustreerde bladen.
Wie thans, rustig genietend van het heerlijk vergezicht, deze brug over wandelt, zal ons toegeven, dat op de gelukkigste wijze rekening gehouden is met de eischen der schoonheid en van het practisch nut beide.
Met een enkele stoute overwelving, zoo laag mogelijk, en echter hoog genoeg, om den schepen alle vrijheid te laten, werd de verbinding tot stand gebracht, hoe groote moeilijkheden er aan verbonden mochten zijn. Wij noemen slechts van de laatste: hoe flauwer de boog, hoe steviger het materiaal, hoe steviger ook de hoofden aan weerszijden dienen te zijn, op welke de drukking zich bijna zuiver horizontaal doet gevoelen.
De Esplanade der Invalieden staat bovendien niet rechthoekig op de Seine en men zal daarom ook bevinden, dat de brug met den rechteroever, stroomafwaarts, een hoek van ruim 83 graden maakt, en stroomop een hoek van ruim 96 graden.
Monumentaal zijn de vier pijlers, welke aan beide zijden der oevers verrezen zijn. Hun fundeeringen liggen tot op elf meter beneden de alluviale gronden der Seine-boorden.
Wanneer men onder de brug doorvaart en de vijftien kleine lengtebogen telt, die te zamen den eenen grooten boog vormen, dan heeft men slechts een flauw denkbeeld van het reuzenwerk hier tot stand gebracht. De afstand tusschen de uiterste steunpunten is 107 meter 50, terwijl het hoogteverschil tusschen oever en hoogste punt van den brugboog slechts 6 meter 28 bedraagt. Met het gewone materiaal bogen van die afmetingen en dien bouw over een rivier als deze te slaan, was nagenoeg ondoenlijk. Er moest iets nieuws op gevonden, en men besloot tot het gebruik van gegoten staal, wijl dit alleen de noodige waarborgen van soliditeit gaf.
Nooit te voren waren in Frankrijk staalblokken gegoten van dusdanige afmetingen en zoo onregelmatig van vorm, en voor de eerste maal zetten de groote gieterijen van Le Creusot, Saint-Chamond, Saint-Etienne en Montluçon zich aan den arbeid voor die taak.
Indien ik zeg, dat de zwaarte dezer blokken ligt tusschen 5.200 kilo (de zwaarste) en 1750 kilo (de lichtste), dan zal het niemand verwonderen, dat ieder der vijftien bogen, te zamen den grooten boog uitmakend, ongeveer 150.000 kilogram weegt.
Men kan nu gemakkelijk voor zich zelf uitmaken, hoe geweldig een drukking er geoefend wordt op de 15.000 kubieke meter metselwerk van elk bruggehoofd.
Waar de brug het meest te dragen heeft, dat is, wanneer wij den boog in 't midden verdeelen, op gelijken afstand van den oever en het middelsluitstuk, zijn de afmetingen der staalblokken het aanzienlijkst. Daar is hunne hoogte b.v. ruim anderhalven meter, terwijl de blokken aan het begin (aan 't bruggehoofd) één meter en in het midden slechts 75 centimeter hoogte hebben.
De naam der brug zegt genoeg. Bovendien kan men aan den ingang vinden uitgehouwen, hoe in October 1896 de eerste steen gelegd werd in tegenwoordigheid van den heerscher aller Russen en zijn gade. Geen wonder derhalve, dat de voornaamste cartouche, in brons gegoten, het wapen van Rusland vertoont, geflankeerd door twee meer dan levensgroote vrouwenfiguren. Dit meesterstuk - zijn voorganger werd het vorig jaar door het vuur vernietigd - is thans te bezichtigen in de allee, die van den hoofdingang naar de Alexander-brug leidt.
Geen der versieringen aan deze brug: nimfen, zeegoden, kinderen, leeuwen, de fraaie vrouwenfiguren, welke Frankrijk verzinnebeelden, de Faam. Pegasus en de Onsterfelijkheid, de groote kandelabres enz., of ze verraadt de hand van den meester.
Hebben de mannen van het vak al hun krachten ingespannen, om hier een werk te leveren, dat èn om zijn reusachtige afmetingen èn om de stoutheid van het ontwerp, onze