De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 17

Bij de Platen.

Het eierenmeisje. -

Een aardig landmeisje, dat, op een warmen zomerdag met een korf versche eieren naar de markt gaande, in de nabijheid van een pachthoeve een oogenblik uitrust in gezelschap van een trouwen herdershond, - dit gegeven heeft de Engelsche schilder A.L. Vernon tot een fraaie landelijke idylle verwerkt, die door een ieder zal worden gewaardeerd en genoten.

Bange uren. -

Aangrijpend is de smart van het jonge meisje, wier moedertje, reeds door de hand des doods geraakt, op de legerstede ligt uitgestrekt. Zacht legt de Zuster van Liefde, meewarig neerziende op zoo groote smart, de hand op haar schouder, haar liefdevol tot kalmte en berusting vermanend; maar het kind kan haar tranenloop niet stuiten bij de gedachte, dat zij haar lief, goed moedertje zal moeten verliezen, haar eenigen steun, haar alles in het leven. Wie kan ook een moeder ten volle vervangen?

De gemeentesecretaris. -

Een man van gewicht, vroeger meer dan nu, in een dorp meer dan in een stad. Die op onze gravure is een dorpssecretaris van vroeger tijd, toen de ganzepennen nog niet door stalen waren verdrongen. Hij is een man van gewicht, bedachtzaam, langzaam, secuur, zooals reeds uit het vermaken van zijn pen blijkt. Maar daarbij alwetend en hulpvaardig, de vertrouwbare raadsman der dorpelingen, wanneer zij - hoe minder hoe liever - met de wet te maken hebben. Zulk een man verdient in eere te worden gehouden.