Kardinaal Domenico Jacobini.
Den eersten dag der maand Februari overleed te Rome een der meest invloedrijke leden van het H. College, kardinaal Jacobini, pas in het consistorie van December jl. tot de waardigheid van vicaris van Z.H. benoemd.
Domenico Jacobini werd den 3en September 1837 te Rome geboren, waar zijn vader knecht was in een nonnenklooster. Een gravin, die er vaak kwam, stelde haar beurs ter beschikking van den vader, om den jongen Domenico in het Romeinsch Seminarie zijn opleiding te doen ontvangen, waar hij zich weldra in alle vakken van studie onderscheidde. Priester gewijd en tot professor benoemd, onderwees hij de wijsbegeerte in hetzelfde seminarie, waar hij al zijn academische graden had gehaald.
Na de gebeurtenissen van 1870 wijdde hij zich aan het apostolaat door vereenigingen te stichten voor het onderwijs der katholieke jeugd. Vooral 's avonds vereenigde de jeugdige priester de jongelieden uit den burgerstand en de kringen des volks om zich heen, ten einde hen te onderrichten in hetgeen zij op de gemeentescholen niet leerden. Behalve de opvoeding der jeugd nam hij de stichting van werkliedenvereenigingen ter hand, die hij weldra door een hechten band verbond. Aan hem ook is de oprichting der Unione - Romana te danken, een allerbloeiendste katholieke vereeniging, die zich hoofdzakelijk met de gemeenteraadsverkiezingen inlaat en reeds duizenden leden telt.
Na werkzaam te zijn geweest aan de archieven der Propaganda, werd Jacobini in 1874 tot substituut van de secretarie der Breven benoemd, vervolgens tot huisprelaat van Z.H. en onder bibliothecaris der H. Kerk, toen kardinaal Pitra bibliothecaris was, en tot secretaris van de Congregatie der Buitengewone geestelijke zaken en kanunnik der Vaticaansche basiliek bevorderd. In 1881 tot titulair-aartsbisschop van Tyrus benoemd, werd hij het volgend jaar met het gewichtig ambt van secretaris der Propaganda belast, dat hij bijna tien jaar bekleedde.
In 1891 benoemde Z.H. Leo XIII Mgr. Jacobini tot nuntius te Lissabon, waar hij niet vreemd was aan Portugals krachtige houding, die, ondér het ministerie Crispi, uitliep op het afbreken der diplomatieke betrekkingen met Italië, daar koning Carlos weigerde, aan koning Humbert te Rome zijn hulde te gaan betuigen, ondanks den band van bloedverwantschap, die hem door zijn moeder - een dochter van Victor Emmanuel - aan den koning van Italië verbond.
Den 22en Juni 1896 werd Mgr. Jacobini tot kardinaal in de orde der priesters gecreëerd met den titel van de HH. Marcellinus en Petrus, en hield zich vooral bezig met de congregaties, waarvan hij lid was, en de werken, die hij had gesticht.
Aan kardinaal Jacobini is ook de groote Italiaansche beweging voor een plechtige huldebetooging aan den Verlosser der wereld te danken, Wiens beeld negentien van de hoogste bergtoppen van Italië zal bekronen.
In December jl. was Z. Em. tot kardinaalvicaris van Z.H. benoemd, ter vervanging van kardinaal Parocchi, vice-kanselier der H. Kerk geworden; maar ternauwernood heeft de doorluchtige prins der Kerk van dien hoogen post kunnen bezit nemen, want een nieuwe aanval der suikerziekte, waaraan hij reeds vier jaren leed, maakte den 1en Februari een einde aan een leven, dat reeds veel gegeven had en nog meer beloofde.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd