De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 15

Refugium peccatorum.

Leg op mijn schuld-hoofd, o Prinsesse-mijn,
Héél even Uw gebenedijde handen -
Dan zal mijn groote smart geleden zijn,
Mijn droef verlangen niet zoo fel meer branden.

Op koele marmer kniel 'k, verwachtend stil
De blijde komste mijner lieve Vrouwe;
Of Zij met zoete woorden stillen wil
Mijn angstig hart en mijner ziele rouwe;

Of niet één bede van Haar lippen zoet,
Eén liefdeblik uit Hare zacht-blauwe oogen
Mij redden zal van d'eeuw'gen vlammengloed -

Haar blanke hand mijn tranen af zal drogen,
Haar stemme fluist'ren zal, vol mededoogen;
Dat 'k al mijn zonden nu heb uitgeboet...

M.V.