De Nieuwe Belgische Illustratie. Jaargang 13

Allerlei.

Besparing in den tuin. -

Een tuin moet altijd het model van een goed huishouden zijn, zoowel in hetgeen er voor uitgegeven wordt als in hetgeen hij oplevert. Men bezuinige niet op verkeerde plaatsen, maar geve aan den anderen kant niets uit, waar het niet strikt noodig of ten minste goed besteed is.

Evenals men in een huishouden dikwijls veel geld uitgeeft voor dingen, die weinig of geen voedingswaarde hebben, terwijl men toch voor weinig geld krachtige voedingsmiddelen kan koopen, als brood en meel, erwten, boonen enz., zoo gaat het ook in den tuin toe. Terwijl bij voorbeeld het stroo in de mest veel te duur is, dat wil zeggen heel weinig waarde voor de bemesting heeft en toch zeer duur betaald moet worden, zoo is van den anderen kant de gewone mest van de straat veel beter en veel goedkooper. Dierlijke afval, wollen lompen enz. hebben voor de planten evenveel waarde als erwten en boonen voor den mensch, kortom, juist het beste kan heel dikwijls zeer goedkoop verkregen worden, maar wordt vaak of weggeworpen of niet gewaardeerd.

Porselein te bewaren. -

Menige practische huisvrouw verwondert er zich misschien over, dat haar porselein, dat niet op gewone dagen, doch enkel bij bijzondere gelegenheden gebruikt wordt, toch grauwe, leelijke plekken vertoont, die er als afgeschaafd uitzien. En toch staat het goede servies heel voorzichtig in de kast. Juist daarom! Want hoe wordt het daar bewaard? Torenhoog staan de borden en schotels op elkaar gestapeld. Dat is het bederf voor alle porselein. Elk bord, elke schotel heeft van onderen een harden, scherpen rand (uitgezonderd is enkel het heel beste, echt Meissener porselein), en deze rand schaaft en drukt natuurlijk op het daaronder staande stuk, vooral als een gewicht van twaalf tot achttien borden, die tot één toren behooren, de drukking nog vermeerdert.

Men zal daarom de beschadigde plaatsen overal daar vinden, waar de scherpe rand het daaronder staande bord heeft aangeraakt. Heel gemakkelijk kan men dit voorkomen, als men telkens tusschen elke twee borden of schotels een stuk zacht papier (vloei- of zijpapier of oude kranten) legt, dat zoo groot moet zijn, dat de oppervlakte van het bord daardoor bedekt is. Voor kleine, vlijtige handen is het snijden van deze ronde schijven papier van verschillende grootte een aangenaam werkje. In de lange avonden weet men toch dikwijls niet, waarmee men zijn knutselgrage lievelingen zal bezighouden.

Het leven zonder slaap. -

Hoe lang kan een normaal mensch zonder slaap blijven? Dit is een physiologische vraag, die bij gebrek aan ervaring moeilijk te beantwoorden is. Twee dokters van de hoogeschool te Iowa (Vereenigde Staten), de heeren Gilbert en Patrick, hebben met behulp van twee personen, die zich vrijwillig voor de proefneming aanboden en vier dagen en drie nachten wakker bleven zonder een oog te sluiten, deze leemte trachten aan te vullen.

Na verloop van dien tijd hield men het voor noodig, de proefneming niet verder voort te zetten, want de beide personen waren zoo krachteloos geworden, dat het ergste te vreezen stond. Voor de een was vooral de tweede, voor den ander de derde nacht het moeilijkst door te komen. Maar voor beiden was een goede nachtrust voldoende om de krachten te herstellen en alle waargenomen storingen, als het langzamer slaan van den pols, vermindering der lichaamswarmte enz. te doen verdwijnen.

Oorzaken van den dood. -

Slechts 900 van elke millioen menschen sterven, volgens gezaghebbende geneeskundigen, ten gevolge van hoogen ouderdom; 1200 bezwijken aan de jicht, 18400 aan de mazelen, 2700 aan de gevolgen van beroerte, 7000 aan de roos, 7500 aan de tering (waarvan echter bij 200.000 gestorvenen sporen vallen aan te wijzen), 4800 aan de scharlakenkoorts, 25000 aan den kinkhoest, 30.000 aan typheuze ziekten en 7000 aan rheumatisme. Deze getallen wisselen wel af naar gelang der wereldstreken, maar over de geheele aarde berekend, moeten zij in 't algemeen opgaan.